Bláihryggur í Grænsdal í lygilegri litadýrð og formfegurð

Æfing nr. 754 þriðjudaginn 9. maí 2023.

Mikil bleytutíð einkennir vorið 2023 og hver þriðjudagurinn á fætur öðrum hefur verið og varð áfram eftir þessa göngu í rigningu og jafnvel roki... en þetta kvöld fengum við þurrt veður og logn alla gönguna... þrátt fyrir að það rigndi stöðugt í bænum... og alla leiðina keyrandi úr bænum... og keyrandi heim eftir göngu...

Í þetta sinnið ætluðum við að kanna nýja leið um Grænsdal... og helst þræða okkur eftir þessum bláa hrygg sem við uppgötvuðum í fyrra á göngu um dalinn á Fjárskjólshnúk... og var fegurð þessa hryggjar sláandi... svo við nefndum hann "Bláahrygg" í samræmi við "Grænahrygg" sem er búinn að vera í tísku núna nokkur ár í röð...

Við þurftum því að byrja á því að vaða Grænsdalsána og koma okkur yfir austan megin við hana í dalnum en þeim megin var slóði sem við vissum ekki um en er rökréttur fyrir þá umferð gangandi sem koma frá Gufudal... og líklega eru þetta aðallega erlendir ferðamenn sem hér hafa farið án þess að við vitum svo sem betur um það...

Hvítur refur eða minkur varð á vegi okkar... hann skaust upp þessa kletta... forviða yfir þessari skyndilegu umferð gangandi fólks... og smalahundurinn Batman reyndi að elta hann upp hlíðarnar... en var kallaður til baka... enda átti hann ekkert í þennan skjóthreyfa ref...

Mjög gaman að fara nýja leið hér um... rjúkandi hverir um allt...

... og litadýrð sem á fáa sinn líka í hverju skrefi í þessum dal...

Nú lagðist þoka yfir svæðið og við syrgðum það mjög... þetta var allt of fallegt landslag til að við fengjum ekki notið þess... ótrúlegt þessi veðurtíð þetta vorið... en þá ber að minna sig á forfeðurnar sem urðu að lifa við svona tíð í torfkofunum við slæman kost... það er hreinlega ekki hægt að kvarta í ljósi sögunnar...

Stígurinn góði náði að hverunum sem við skoðuðum í fyrra og komum þá neðan frá að og austan með... mjög gaman að tengja þessar leiðir saman...

Hér var svo fallegt í fyrra... en nú var þoka... sérkennilegt...

Blái leirhverinn...

Svona var hann 12. september í fyrra... þá var sól og svo sólsetur... ekki alveg sama veðrið og núna...

Og nú lögðum við af stað niður eftir Bláahrygg... í stað þess að þræða okkur um hverasvæðið neðan hans eins og í fyrra þar sem Kolbeinn brenndi sig illa á ökklanum í einum hvernum... agalegt slys sem tók af honum nokkrar vikur á fjöllum...

Brattur hryggur og einstakt að sjá niður beggja vegna...

Grænsdalur... hann er réttnefndum... bláir, gulir og rauðir litir um allt en sá græni er einkennandi...

Við vissum ekki hvort þessi hryggur væri göngufær... en sáum að það höfðu fleiri en við dottið í hug að þræða sig eftir honum svona til að byrja með...

Þetta byrjaði vel en svo varð þetta tæpara...

Brattar skriður og lausar í sér... við mælum ekki með þessari leið nema í blautum jarðvegi... hér er ekki gott að fara um í þurru því grjótið er mjög laust í sér og lítið hald á köflum...

Þessi leið reif vel í flesta... sumir nutu þessa í botn og vilja meira af svona klöngri... á meðan aðrir taka á stóra sínum en láta sig samt hafa það í krafti hópsins enda þess virði til að upplifa svona leiðir...

Tæpt hér og það gat verið erfitt að stoppa á sumum stöðum ef hópurinn á undan tafðist... hér hefði verið betra að vera með stafi...

Litið til baka... ekki spennandi í þurrum jarðvegi...

Mjög skemmtilegur kaflinn hér...

Þurftum að krækja okkur meðfram björgunum og aðeins undir þau...

Síðasti erfiði kaflinn svo hér í lausagrjóti en þetta hafðist allt með yfirvegun og sjálfstrausti og hjálparhönd frá félögunum eins og þurfti... það munar öllu að hafa gott fólk í kringum sig...

Síðari hluti hryggjarins hér vinstra megin framundan... hann var saklaus yfirferðar og það erfiða var að baki...

Notaleg áning hér við græna lækinn... þar sem Kolbeinn kældi sig eftir brunann í fyrra... okkur þykir svo vænt um hann Kolbein og þetta ólán hafði mikil áhrif á okkur... og var góð áminning um hversu varasamt svona hverasvæði er... mikill hiti leynist undir leir og þúfum og vert að fara varlega...

Hryggurinn sem við þræddum okkur um hér hægra megin... magnað að hafa náð þessu... við vorum himinlifandi !

Eftir nestið héldum við út á innri hrygginn...

Hann var vel fær og auðveldur uppgöngu...

Dásamlegt eftir hitt klöngrið...

Með Bláahrygginn okkar að baki á þeim innri... snillingar að gera þetta og snillingar að hafa vit á því að hafa gaman af svona brölti :-)

Við kláruðum auðvitað út allan Bláahrygginn til norðurs inn dalinn...

Dýjamosinn og græni liturinn um allt...

Innar tóku aðrir litríkir hryggir við sem skreyta innri hlutann á Grænsdal... við áttum ekki til orð yfir fegurðina á þessu svæði... þrátt fyrir að hafa gengið hér reglulega öll þessi ár... þetta ere lyglegt landslag... takk fyrir litadýrðina í náttúru Íslands sem getur stundum verið svo lygileg að maður trúir nánast ekki því sem fyrir augu ber #Þriðjudagsþakklæti

Niður dalinn og yfir ána því nú var tími til að snúa við og fara hefðbundna slóð til baka út Grænsdalinn...

Ekkert mál að stikla yfir... við þurfum að gera þetta oftar svo vandræðagangurinn fari þegar svona ár verða á vegi okkar... þetta er ekkert mál... lykilatriði er að vera vel skóaður því uppháir leðurskór þola nokkur stig ofan í vatn án þess að maður blotni á meðan utanvegahlaupaskórnir sem margir eru í núna blotna um leið... en þeir eru léttir og þægilegir og því svo freistandi að vera í þeim í svona léttum göngum...

Græni liturinn... hvílíkir töfrar...

Nú gengum við meðfram ánni niður eftir og áfram hélt fegurðin að hljóma um allt í kringum okkur...

Komin að ytri Bláahrygg... þar sem við snæddum stuttu áður í göngunni... lygilega fallegur staður...

Hvílíki litir... form... áferð...

Mjög falleg leið og mjög gaman að fara hana öfugt við fyrri ferðir öll þessi ár... þurfum að gera það oftar... það gefur aðra upplifun og annað sjónarhorn af svona fallegri leið...

Litið til baka og upp með innri Bláahrygg... ja... hann er eiginlega rauður... ætti hann að fá sitt eigið nafn ? Nei, hættu nú alveg... hann er blár hinum megin og samræmist vel þeim ytri og brattari... verum nú ekki að flækja hlutina ennþá meira...

Við tókum eftir því að Bláihryggurinn okkar var rjúkandi heitur í miðjum hlíðum... það var sláandi að sjá...

Sjá hér... það rauk úr miðri hlíðinni... hitinn er þarna inni í hryggnum...

Innri Bláihryggur að baki Gylfa...

Hverasvæðið þarna efst og Sokkatindur hægar megin... magnað að koma hér aftur eftir gönguna í september og upplifa aðrar hliðar á þessu fallega svæði...

Við gengum út dalinn í grænum litum að mestu...

Þúfurnar ofan við ána höfðu sögu að segja...

... og við stöldruðum við og hlustuðum...

Bullandi leirhverir um allt... ótrúlegt svæði...

Stígurinn vestan megin í dalnum er vel troðinn og mikið genginn greinilega...

Grænsdalsáin græn að lit...

Við enduðum við bílana með nokkra rigningardropa... og það hellirigndi á heimleið... ótrúlegt hversu vel þetta slapp og hvað við fengum gott skyggni í þessu þungbúna veðrið þrátt fyrir allt... framan vonum og við vorum þakklát en þessi ganga átti eftir að standa upp úr vorið 2023 þar sem hver þriðjudagurinn á fætur öðrum var genginn í rigningu og litlu skyggni...

Alls 7,0 km á 2:25 klst. upp í 208 m hæð með alls 296 m hækkun úr 86 m upphafshæð. Stórskostlegt landslag og kvöld sem hefði ekki getað verið betra... takk fyrir okkur !