Brúarhlöð um Laxárgljúfur í Heiðarárdrög legg 12 #ÞvertyfirÍsland

Tindferð nr. 314 föstudaginn 30. ágúst 2024

Spáin laugardaginn 31. ágúst var ekki spennandi en þann dag ætluðu þjálfarar að láta gamlan draum rætast og ganga loksins um Laxárgljúfrin á Hrunamannaafrétti... lítill áhgi var á þessari göngu og því datt okkur í hug að kanna hverjir kæmust á föstudeginum þar sem þetta var hluti af þverunarleiðinni okkar yfir landið... og allir komust sem staðfastlega vilja þvera landið næstu árin svo við slógum til... en spáin á föstudeginum versnaði smám saman líka og slagveðrið færðist yfir á hálfan föstudag... reyndar eingöngu smá úrkoma og ekki vindur... svo við létum slag standa og skelltum okkur... og sáum ekki eftir því...

Mikil vinna var að á bak við þessa göngu... þjálfarar tvisvar búnir að keyra hingað upp eftir en þurftu frá að hverfa á miðri leið í fyrra skiptið þar sem heflarinn var að störfum...

Við komumst að því í þessum könnunarleiðöngrum að það var jepplingafært upp að Heiðarárdrögum... við norðurenda Laxárgljúfra... svo þetta var engin hindun... fjóra jeppa eða jepplinga þurfti til að koma okkur 7 manns með bíla við endastað og til baka að Brúarhlöðum þar sem gangan hófst...

Aksturinn tók minni tíma en við áttum von á... vorum eingöngu 30 og 40 mínúturn upp og niður Tungudalinn... og því lögðum við af stað kl. 9:55 eftir akstur úr bænum kl. 07...

Enginn slóði og þjálfarar ekki á sömu leið og mæðgurnar þar sem þær höfðu gengið alla leið upp í Jaðar í Tungudal og fóru þaðan fyir heiðarnar að Laxárgljúfrunum...

Við fórum því einhvern veginn leið... sem er reyndar okkar uppáhalds... að þurfa að spyrja landslagið hvar er best að fara en ekki gps-tækið... og uppgötvuðum við nokkrar perlur á leiðinni sökum þessa...

Vöð yfir ár voru verkefni þessarar leiðar... við gerðum ráð fyrir þremur vöðum áður en að gljúfrunum kæmi...

Fyrsta vaðið var Fossá hin fyrri...

Við óðum ansi oft yfir ár sumarið 2024... og vorum því í mikilli æfingu...

Mjög falleg á...

Yndislegt að vaða...

... og kæla fæturnar... þó snemma væri í göngunni...

Haustlitirnir í algleymi...

... og peysurnar sem voru í stíl við landslagið fengu sína mynd... en við Aníta sem vorum í bleikri og rauðri peysu fengum enga mynd... af því við gleymdum svo að spá í þessu aftur síðar í ferðinni... það var vegna rigningarinnar...

Lækir... sprænur... móar... hjallar... gil... hólar... brekkur... mjúkt færi... þetta var krefjandi kafli...

Fossá hin síðari...

Lítið og saklaust... miðað við árnar sem tóku við á næsta legg...

Gleðin var alls ráðandi... hún skiptir öllu máli í svona ferðum...

Á miðri heiðinni þveruðum við yfir slóða... sem við vorum ekki viss hver væri... en meðfram gljúfrunum voru svo jeppaslóðar, reiðslóðar og gönguslóðar...

Milt og gott veður og frábært gönguveður...

Reynt að taka mynd af litum og landslagi þegar það kom...

Þriðja vaðið... Litla Laxá... hér römbuðum við fyrir tilviljun fram á foss í gilinu þegar yfir var komið...

Fundum góða leið yfir...

Freistuðumst við að stikla yfir...

... og það tókst...

Munaði um það að klæða sig ekki út og í í þriðja sinnið...

Stafirnir koma að góðum notum á svona stöðum...

Gott að halda sér vel við í stiklun...

Við ákváðum að skoða þetta gil sem við sáum lítið eitt neðar...

Litirnir mjúkir og hlýir...

Litið til baka...

Mosinn og lyngið svo fallegt...

Vá... hér var smá gljúfur...

Fyrst þessi foss...

... og svo þessi...

Hvílík fegurð !

Eftir yfirlegu á veraldarvefnum fann þjálfari út að líklega héti hann Kistufoss ?

foss í litlu laxá - Google Search

Hér borðuðum við nesti eitt og höfðum það bara notalegt... ennþá þurrt og hlýtt var allan þennan dag og lygnt svo það var ekki hægt annað en vera þakklátur og feginn að ná þessari leið fyrir veturinn...

Magnaður staður...

Guðjón opnaði nýja vídd í nestismálunum... mætti með pylsur og meðí... sauð þær í sjóðandi heitu vatni á brúsa... og var með brauð, tómatsósu, steiktan lauk, sinnep og remúlaði... ferskt og ný hugmynd takk fyrir ! Virkar án efa vel fyrir krakka sem dæmi...

Batman þótti þetta nesti geggjað !

Þetta verður leikið eftir einn daginn !

Kvenþjálfarinn var líka í tilraunakenndu nesti... kom með kex og túnfisksallat með jalapenó...

Sighvatur var með sína dásamlegu gúllassúpu sem hefur verið undir nafninu tómatsúpa og hún smakkaðist mjög ljúffeng, krydduð og kjótkennd... og mjög næringarrík eftir skeggræður um hana síðustu skipti, ha, ha :-)

Fyrsta hópmynd ferðarinnar... við Kistufoss í Litlu Laxá...

Jæja... best að koma sér af stað... hér fóru rigningardropar að mæta á svæðið... og við fórum í jakkana...

Ennþá ljúft og háskýjað samt og fínasta gönguveður.... en leiðin var krefjandi um úfið landslag sem breyttist stöðugt...

Nóg að drekka á þessari leið...

Friðurinn var áþreifanlegur á þessari leið... við vorum algerlega ein í heiminum...

Lækirnir hver öðrum fallegri...

Fyrir ritara... þá er þessi fegurð ekki síðri en glæsilegir fossar...

Rigningin jókst smám saman en var að mestu í dumbungi fyrri hluta dagsins... eftir að hún byrjaði þ.e.a.s...

Fegurð hins smáa...

Náttúran skákar manninum alltaf...

Haustið er mætt...

... og það var okkar að hafa vit á því að hlaða okkur haustorkunni...

Enn einn lækurinn... allt ferskt og hreint...

Óþolinmæðin var byrjuð að kræla á sér... við sáum gljúfurkennt landslag í fjarska... voru þetta gljúfrin ?

Geri aðrir betur...

... en náttúran...

Loksins ! Laxárgljúfrið fyrir framn okkur ! Við fórum hratt yfir hér að brúnunum...

Sjá stígana sem hér með voru hluti af landslaginu upp eftir þeim öllum... talandi um að banna hunda... ef einhverja á að banna... þá er það manninn...

Hugmynd að litum í riddarapeysu...

Laxárgljúfrin komu á óvart... þau voru mun fallegri og fjölbreyttari en við áttum von á...

Þetta var rétt að byrja hér...

Magnað fyrirbæri.. skrítið hversu fáir koma hér... eða kannski frekar hversu fáir hafa ´haft áhuga á að ganga hér... því þetta var önnur tilraun til að ganga þau og áhuginn skelfilega lítill...

Við þræddum okkur hér með eftir brúnunum á stígum sem lágu mis nálægt og kíktum reglulega niður...

Mjög falleg leið og mun grænni og hlýrri en myndir segja...

Það var ráð að fagna !

... og vera þakklátur og glaður... það var ekki erfitt í þessum hópi... engin neikvæðni... engar úrtölur... ekkert væl... bara gaman... þá er nefnilega léttara að lifa...

Við áttum langan veg framundan og búin með krefjandi kafla... og rigning var allsráðandi.... það varð ráð að halda áfram... en það var erfitt... maður hefði getað verið lengi hér í gljúfrunum...

Stígarnir náðu oft fram á brún...

... og svo aftur til hliðar meðfram alls kyns krókum og kimum...

Önnur hugmynd að riddarapeysulitum...

Hópmynd tvö... með þessum gljúfrum sem við fengum loksins að sjá með eigin augum...

Magnað !

Landslagið meðfram þeim var stundum flókið yfirferðar...

Hér fórum við niður í gil sem þveraði niður eftir...

Og ákváðum að kíkja inn...

... og fundum þennan slæðufoss...

Mosinn á bak við...

Magnaður staður...

Hér vorum við orðin blaut og fengum okkur nesti tvö þar sem smá vindur var uppi... og manni kólnaði fljótt... við gjóluna og við kyrrsetuna... skjálfandi og köld lögðum við aftur af stað...

Og gleymdum okkur strax í fegurðinni...

Hópmynd þrjú... magnaður staður !

Klettadrangarnir...

Hér þyngdist í rigningunni... og hún lagðist á okkur með tilheyrandi bleytu um allt...

Við urðum að halda vel áfram... ekkert vit í öðru í þessari bleytu...

Við bara verður að koma hingað aftur síðar... í sól... ef nægilegur áhugi næst...

Heilun og hleðsla...

Samvera og vinátta...

Hvílíkur staður !

Skyndilega sáum við bát og smá reipi yfir ána þarna niðri... veiðimenn ?

Við sáum ekkert fólk en þetta var geymt þarna greinilega...

Gljúfrin voru stórkostleg...

Mun fallegra en við höfðum reynt að átta okkur á af ljósmyndum af veraldarvefnum...

Ofar tók við reiðvegur sem við strunsuðum eftir... til að halda okkur heitum svona blaut sem við vorum orðin...

Þarna komu rafmagnslínurnar í ljós sem mörkuðu línuveginn...

Hér svona ofarlega var gljúfrið á enda og áin breiddi úr sér í friði og ró...

Ótrúlega skemmtilegt að sjá þetta og ganga svona upp með Stóru Laxá...

Hér voru jeppaslóðar og ljóst að mikið líf er hér fyrir þá sem á annað borð koma á hálendi Hrunamanna...

Nýr heimur sem við hefðum aldrei skoðað nema fyrir Þverunina...

Manni þótti vænt um þessa á eftir daginn...

Björg sem fallið hafa í ána af klettaveggnum...

Frábær stemning í litlum 7 manna hópi... þessi þverun verður mikil saga þegar hún er að baki...

Smá gljúfur hér ennþá á kafla...

Ármótin...

Bílarnir í augsýn... Örn ákvað að fara bara yfir ána í stað þess að taka krók meðfram henni.. það var ekkert mál...

Komin í bílana... við vorum fegin...

Tölur dagsins urðu 24,3 km á 7:56 klst. upp í 435 m hæð hæst með alls 1.074 m hækkun úr 117 m upphafshæð...

Stóra gps-tækið mælir alltaf minna en úrið... hvort það er eingöngu því um að kenna að punktarnir séu færri, lengra bil á mili í vegalengd eða tíma... er óvíst...

Frábært að vera búin með þennan legg... grátlega fáir og verst að Ása og Oddný T. leiðangursmenn Þverunarinnar komust ekki með...

Batman fékk far með Kolbeini niður eftir... gott að eiga svona góða vini þegar maður er hundur og getur sér enga björg veitt... algerlega á valdi mannsins og þess hvernig hann hugsar um mann...

Æxlið... það blæddi aðeins úr því... vandamál sem við erum að reyna að leysa...

Sumir mældu leiðina rúmlega 25 kílómetra...

Komin hingað ! Vá... einn fjórði og næstum því einn þriðji... næsti leggur er flókinn fyir heiðina að Sultartanga... þar sem vaðiðn var yfir fimm ár... og gekk sú leið mun betur en við áttum von á... og þegar þetta er skrifað þá er leggurinn frá Sultartanga að Búðarhálsstöð framundan um helgina...

Jepp... gefum ekkert eftir... þetta krefst úthalds... og þrautsegju... þetta er ekki stöðugt skroll í endalausu óþoli og leit eftir nýju áreiti í símanum... heldur einurð, þolgæði og staðfesta... án þess að gefast upp... árum saman... við getum þetta... segir þjálfarinn sem féllst hendur við undirbúning þessarar ferðar þar sem mætingin var sorglega lítil og óskapleg vinna á bak við þennan eina legg... og var við það að hætta við þetta langtímaverkefni... en... það er lúmskt gaman að vera sá sem gefst ekki upp... sem heldur út árum saman... þetta verkefni er maraþon... og af því að við elskum svoleiðis þá þrjóskumst við ennþá við í gleði og þakklæti yfir því að geta yfirleitt gengið svona yfir landið okkar...

Gps-slóðin hér: Wikiloc | Brúarhlöð í Heiðarárdrög um Laxárgljúfur 300824 legg 12 #þvertyfirÍsland Trail

Myndbandið hér: Laxárgljúfur frá Brúarhlöðum að Heiðarárdrögum 300824 legg 12 #þvertyfirÍsland (youtube.com)

Frábært myndband Anítu hér: Laxárgljúfur 30.08.2024. (youtube.com)

Takk innilega þið sem mættuð... þið sem sögðuð að við ættum ekki að gefast upp á þessu verkefni... við verðum fá... en sigurinn verður þeim mun sætari :-)