Fjárskjólshnjúkur, Sokkatindur, Sauðártindur meðfram Bláahrygg í Gufudal og Grænsdal.

Æfing nr. 721 þriðjudaginn 13. september 2022.

Dásemdarganga með óvenju fögrum útúrdúr var á æfingu á fallegu þriðjudagskveldi þar sem við bættum Fjárskjólshnjúk við safnið á fyrrgengnum hring á Sauðártind og Sokkatind milli Gufudals og Grænsdals ofan Hveragerðis... þar sem þjálfara langaði að skoða bláu hryggina betur sem liggja austan megin við Grændalsána... og komu þessir hryggir verulega á óvart...

Sauðáin hér... ef það flækist mikið fyrir manni að stikla yfir þessa á er ráð að fara oftar út í óbyggðirnar og æfa sig í að vera fljótur að finna leið... og komast að því að sé maður í ökklaháum gönguskóm úr leðri þá er í lagi að stíga oftar en einu sinni nánast á kaf í vatnið milli steina án þess að blotna... gönguskórnir þola vatnið vel og svona lækur er engin hindrun... bara skemmtileg æfing í fótafimi úti í náttúrunni...

Lagt var af stað um Gufudal og stiklað yfir Sauðá áður en haldið var upp á Tinda sem svo kallast allir hnúkarnir í þessum dölum... en þeir einu með nafn eru Sauðártindur og Sokkatindur...

Fínasta brölt og klöngur...

Mjög skemmtileg leið upp Tinda... þessi er nafnlaus... en hefur verið genginn tvisvar áður í sögunni...

Klöngrumst sem oftast... verum sem mest utan stíga... eingöngu þannig heldur maður sér við í óbyggðunum...

Yndislegt veður... sól og blíða... enn einn þriðjudaginn í röð...

Ekkert mál að sniðganga þennan tind með því að fara fyrir neðan hann... en við vorum á þriðjudagsæfingu... og þá förum við ekki endilega léttustu leiðina...

Sauðártindur í sjónmáli ávalur og hæstur á svæðinu... mældist 275 m hár...

Mikið spjallað og sérlega gott að vera til...

Bláihryggur að koma í ljós... en fangar ekki athyglina ennþá... Dalafell nær vinstra megin... Tjarnarhnúkur og Lakahnúkur fjærst... Kyllisfell... og svo Klóarfjall hægra megin... nær neðar er svo Fjárskjólshnjúkur...

Dalafell handan Grænsdals... en handan Dalafells er Reykjadalur þar sem allir eru...

Litið til baka með Sauðártind að baki og Sokkatind hægra megin... og efsta hluta Bláahryggjar hægra megin...

Þjálfarar höfðu eingöngu gps-punkt af korti af Fjárskjólshnjúki... ekkert er um hann skrifað á veraldarvefnum... en nafnið segir allt... og þegar á hann var komið var augljóst hvers vegna sauðféð hefur leitað þarna skjóls... jarðhiti og skjól í betri kantinum...

Niður hér að Fjárskjólshnjúki... Grænsdalur hér allur og enn legra eru áframhaldandi hluti af Bláahrygg... sem liggur í raun eftir öllum dalnum... Bláihryggur í Grænsdal... jahá... okkar nafngift þessi blái...

Hundurinn Gotti kominn aftur í göngu með okkur... aðeins hvumpinn í garð hinna hundanna en það lagast eflaust með fleiri göngum... en Dagbjört og Þórunn ásamt þó nokkuð mörgum öðrum fyrrum Toppförum eru komin aftur til liðs við okkur á fjöllum sem er hreint út sagt frábært...

Fjárskjólshnjúkur hér... hann mældist 225 m hár...

Blár hryggur kom skyndilega í ljós og við tókum andann á lofti af aðdáun... vá... þessi hryggur... blár, grár, grænn... en að mestu blár... nafnlaus eins og svo margt annað... við ákváðum að kalla hann Bláahrygg í anda Grænahryggjar sem nú er vinsælastur allra á landinu... en þiggjum réttari nafngift ef þessi hryggur á nafn...

Samvera... spjall... hlátur... gleði... algleymi...

Alls mættir 26 manns... dásamlegt...

Silla, Birgir, Þórkatla, Arna H., Sjöfn Kr., Sigurbjörg, Jóhanna D., Arnór, Kristín H., Sigríður Lísabet, Njóla, Inga Guðrún, Kolbeinn, Örn, Jóhanna Fríða, Steingrímur,, Þorleifur, Vilhjálmur, Guðmundur Jón, Katrín Kj., Steinunn Sn., Þórunn, Dagbjört, Kristín Leifs og Hlökk og Bára tók mynd en hundar kvöldsins voru Batman, Bónó, Gotti og Moli.

Við dáleiddumst að þessum bláa hrygg... urðum að skoða hann í návígi...

Austan við hann er þessi brúngrái hryggur... og milli þeirra mikið jarðhitasvæði...

Bláihryggur teygði sig inn eftir öllum Grænsdalnum... alla leið innst í raun... við ákváðum að fara í sérstaka Bláahryggjar - göngu á þriðjudegi næsta sumar með sólina enn á lofti yfir okkur að kveldi til...

Kyngimagnað landslag !

Við fengum ekki nóg af að taka myndir...

Sjá lækinn sem rennur meðfram Bláahrygg...

Nesti þarna niðri í skjóli... hvílík vin fyrir sauðfé og smala hér áður fyrr...

Litið til baka... sá blái hélt áfram... hann er nokkurra kílómetra langur...

Mjög fallegir litirnir...

Við vorum hugfangin af þessu landslagi... og allir sem ganga bara stíginn handan við Grændalsá... missa af þessari fegurð sem við fundum þarna í allri sinni dýrð...

Fjærmynd af báðum hryggjum...

Kolbeinn að kæla fótinn í læknum... en hann fór að hverasvæðinu og þegar hann snýr til baka á leirnum þá pompaði leirinn undan honum og hann brann aðeins á ökklanum... og fékk blöðrum hálfan hringinn við ökklann, slæmt sár sem enn er að gróa þegar þetta er skrifað á sunnudagskveldi...

Mjög leiðinlegt slys sem minnti okkur á hversu varasamt svona hverasvæði er...

Kolbeinn með allri sinni jákvæðni og æðruleysi hélt áfram göngu með hópnum eftir verkjalyfjagjöf og brunaumbúðir... og fékk svo góða þjónustu frá heilsugæslunni dagana á eftir...

Við gættum fótanna og röktum okkur utan í Bláahrygg þar sem hverasvæðið var ekki virkt...

Eins gott að fara varlega...

Þessi lækur er volgur...

Hér þarf að fara varlega...

Hverasvæðið þar sem Kolbeinn brenndi sig...

Við röktum okkur eftir Bláahrygg upp eftir...

Litið til baka...

Áfram hélt dýrðin...

EKKI... fara nær ! Nú vorum við ansi hvekkt eftir slys Kolbeins... þetta er fljótt að gerast...

Litið til baka.. sólarlagið skreytti svo himininn þegar leið á gönguna...

Rjúkandi hiti um allt...

Við héldum okkur á stíg sem þarna var... skyldu eingöngu erlendir ferðamenn koma hér ?

Efst áður en komið var að Sokkatindi tóku þessir fallegu hnúkar við...

Sjá bláa leirhverinn... hitann... hnúkana... sólarlagið...

Við gátum varla gengið fyrir fegurðinni...

Fengum ekki nóg af að taka myndir...

Litið til baka...

Sjá stóra hverinn hér...

Heilmikið hverasvæði...

... sem leynir á sér... eins gott að fara varlega hér...

Litið til baka...

Grænsdalur útbreiddur... hann er mun fegurri austan megin en vestan megin...

Sokkatindur framundan...

Hann mældist 248 m hár...

Ofan af honum gengum við í næturhúminu með sólina sesta en næga birtu alla leið í bílana... yndislegt !

Hellisheiðin hægra megin... Skálafell á Hellisheiði í skýjunum...

Smá brölt í hliðarhalla en þessi leið er mjög falleg og þess virði að fara reglulega...

Enn einn hverinn hér...

Komin niður í byggð og í skógarlendi...

Tindar... ofan við hópinn...

Komin í Gufudalinn aftur... allra minnst frægastur af dölunum þremur en einnig mmjög fallegur... og verður genginn innar á næsta ári á þriðjudegi alla leið á fjallið Álút... kominn tími til að rifja þá þriðjudagsleið upp...

Alls 6,0 km á 2:54 klst. upp í 275 m hæð hæst með alls 361 m hækkun úr 89 m upphafshæð...

Þjálfarar heyrðu í Kolbeini daginn eftir og fengu myndir og fréttir næstu daga... og örn hitti svo Kolbein á förnum vegi síðar í vikunni... við vonum innilega að brunasárið á ökklanum grói vel... þetta var fljótt að gerast og holl áminning um að stíga varlega til jarðar á þessu jarðhitasvæði sem er hér í öllum þremur dölunum ofan við Hveragerði... bataknús til Kolbeins.