Hreggnasi, Miðfell, Bárðarkista, Blákolla, Geldingafell vestra og Svörtutindar Snæfellsnesi

Bára Agnes Ketilsdóttir
May 21, 2024
7 min read

Tindferð nr. 307 sunnudaginn 12. maí 2024

Við tókum smá áhættu loksins þegar við sáum færi á að komast á þessi fjöll yst á Snæfellsnesinu... eftir að hafa margfrestað þessari göngu vegna veðurs síðustu vikur... alltaf rok og kuldi á Snæfellsnesi meira og minna í vor... og þolinmæðin var á þrotum... af því það rættist heldur betur úr veðri á Snæfellsnesinu á uppstigningardegi 9. maí... og því tókum við smá áhættu... áhættu sem við ætluðum í raun ekki að taka þar sem þetta er svo langur akstur... en Bára þjálfari komst ekki á Hafnarfjallið og var loksins í heilu helgarfríi þessa helgi... og það hafði líka áhfir... en því miður fengum við ekki það skyggni sem við hefðum viljað...

Þetta gat brugðið til beggja vona... skýjað jú... en lygnt og þurrt og milt veður... en samt var rigning stóran hluta akstursleiðarinnar... og jú, það var smá rigning í kortunum og hún hafði heldur betur bætt í frá laugardagskveldinu fram á sunnudagsmorguninn... en við enduðum á að fá ekki rigningu... en þoku og lítið skyggni...

Akstursleiðin út eftir Snæfellsnesi er alger veisla allan tímann...

Jökullinn sunnan megin við hann... það hefði verið magnað að hafa hann tæran fyrir framan okkur í göngunni þennan dag...

En þegar við keyrðum að fjallsrótum Snæfellsjökuls vestast á Snæfellsnesi var hætt að rigna... rétt áður... og það var þurrt þegar við lögðum bílunum og klæddum okkur í... það var mikill léttir...

Lítið sást til fjalla... við ákváðum að vera vongóð... þetta gat vel létt á sér og opnast... það var stutt í það...

Hér sést aðeins í Geldingafellið... já, það var bratt...

Við lögðum af stað kl. 10: 57... breyttum brottfarartímanum úr 07 í 08 af því þetta var sunnudagsmorgun... en ef við hefðum vitað hversu seint við yrðum á heimleið þá hefðum við líklega viljað leggja frekar af stað kl. 07...

Það blés svolítið og var nokkuð kuldalegt þegar við lögðum af stað frá bílunum... en sá kuldi hvarf um leið og fyrsta skrefið var tekið og við önduðum að okkur sumrinu sem stafaði af vaknandi gróðrinum...

Fjallasýnin var mögnuð þegar þokan lyfti sér aðeins...

Falleg birta um leið og aðeins létti til og sterkir litir í landslaginu...

Fyrsta fjallið var Hreggnasi... fjölfarið... stikað og slóðað hinum megin um Klukkufoss... en við tókum þessa aðkomu þar sem hún hentaði betur fyrir hin fjöll dagsins...

Töfrandi ríki eldfjallsins allt í kring...

Uppi á Hreggnasi mætti þokan okkur... því miður...

Komin á stikaðan stíg síðasta kaflann upp Hreggnasa...

Gleðin var með ólíkindum þennan dag... ekkert gefið eftir í henni og fúllyndi þokunnar smitaði okkur nákvæmlega ekkert...

Hreggnasi mældist 482 m hár og var fyrsti tindur dagsins af sex... og jafnframt fyrsti tindur í 17 fjalla á 17 dögum áskoruninni sem hófst þennan dag... #17fjöllá17dögum

Niður sömu leið til að byrja með og yfir á Miðfellið sem var númer tvö í röðinni...

Í þokunni þá veitir maður landslaginu nær sér mikla athygli...

Auðvitað létum við þetta grjót verða okkur til skemmtunar :-)

Miðfellið var greiðfært...

Milli fjalla opnaðist í smá tíma skyggni niður til sjávar... útsýnið af þessum fjöllum er einstakt svona á ysta hluta Snæfellsness... það var grátlegt að vera loksins komin hingað og geta ekki séð niður eftir fjallshlíðunum...

Heilmikill snjór enn í fjöllunum...

Mastrið á Miðfelli... ljómi fjallgangnanna hverfur eins og dögg fyrir sólu þegar svona mannvirki verða á leið okkar...

En við létum það auðvitað verða okkur bara tilefni til skemmtunar... þessi ferð var jú okkar djamm :-)

Miðfellið mældist 408 m hátt og var alveg í þoku... fjall tvö þennan dag...

Þriðja fjallið var Bárðarkista... hún var sérlega brött... og það var erfitt að sjá ekkert afstöðuna í landslaginu... þjálfarar studdust við gps-slóð frá Jóni Oddssyni sem farið hafði bara beint upp brattann við kistuna...

Sú leið hentaði okkur vel þar sem við áttum erindi við sex fjöll þennan dag...

Krefjandi bratti sem tók vel í...

Við þéttum hópinn reglulega og Örn var sallarólegur þó sá grunur læddist að þjálfurum að leiðin væri ekki fær í þessari þoku eða þessum snjó...

Snjórinn var samt mjúkur og leiðir virtist vel fær...

Ofar fór að sjá í klettana hrikalegu sem skreyta Bárðarkistuna...

Mikið brölt og klöngur... hér þurfti að stíga varlega en alltaf greiðfært og gott hald í jarðveginum...

Brattinn var mikill á kafla og klettarnir undirstrikuðu fegurð Bárðarkistu þó við fengjum lítið að upplifa hana í heild í þessari þoku...

Kaflaskipt upp brattann en þessi mosi var yndi...

Litið til baka...

Alltaf fært og engin hindrun...

Stundum aðeins handan við björg eða undir gil...

Okkur sýndist þetta sleppa vel...

Komin allavega upp hér... en skyldi svo vera ófært alveg upp... vorum við að lenda í sjálfheldu og þyrftum að snúa við ?

Þetta var allavega magnaður staður að koma á og þess virði sama hvað þótti okkur...

Hrikalegt landslag og mjög stórbrotið... hér hefði verið magnað að vera í skyggni...

Við skoðuðum stafninn á kistunni og vorum agndofa yfir stærðinni á þessu klettabelti...

Magnaður staður og leið sem við verðum að endurtaka í skyggni !

Litið til baka...

Upp á allt og út um allt :-) Þetta á að vera gaman !

Sjöfn er með ólofthræddustu göngumönnum klúbbsins... mergjaður félagi !

Hópmynd hér... til að reyna að fanga landslagið... þetta endaði á að vera eina hópmyndin... skyggnið var slíkt að það kallaði aldrei á að taka hópmynd þennan dag... agalegt :-)

Gerða Fr., Birgir, Kolbeinn, Þórkatla. Fanney, Aníta, Sjöfn, Örn og Jaana en Batman er fremstur og Bára tók mynd :-)

Við vorum ekki komin á efsta tind Bárðarkistu.... en klettar, brúnir og hryggir um allt...

Einstakt landslag og mikil fegurð uppi á kistunni...

Við tóku fjallsbrúnir Bárðarkistu áleiðis á hæsta tind...

Grátlegt að vera í þessari þoku...

... og eins gott að fara ekki fram af...

Hæsti tindur Bárðarkistu í augsýn...

Mjög falleg leið og greiðfær öllum...

Ílangt og svipmikið landslag...

Mikil sverfun og mótun...

Hæsti tindur Bárðarkistu mældist 683 m hár...

Ef við bara hefðum fengið smá útsýni hér...

Niður af Bárðarkistu hófst leitin að Blákollu...

... sem var útsýnisnös af meginlandi Bárðarkistu...

Geggjuð leið !

Risavaxnir klettar...

Við verðum að koma hér aftur síðar...

Snarbratt niður...

Klettanasir niður eftir...

Litið til baka... þetta minnti á Lómagnúp...

Þegar hér var kíkt niður... þá stungust grónir klettar út úr hlíðunum...

Við vorum að njóta þrátt fyrir þokuna...

Magnað !

Blákolla mældist 540 m há en við erum ekki viss nákvæmlega hvar hún var... ein af þessum klettum sem stingast úr úr Bárðarkistu ?

Stundum þynntist þokan og það koma falleg birta...

... en aldrei mikið útsýni...

Ofan af Bárðarkistu fórum við yfir á Geldingafell vestra...

Milli fjalla voru leysingar og heilu tjarnirnar og vötnin...

Mjög fallegt í þokunni...

Heilmikil bleyta...

Fljótlega tók snjórinn við utan í Geldingafelli vestra...

Stundum mjög blautur en engin hindrun...

Töfrarnir voru til staðar í þessu umhverfi...

Þjappaður snjór eftir snjóflóð...

Við fórum undir og með norðurhrygg Geldingafellsins...

Snjókletturinn skrítni !

Hækkuðum okkur smá upp áður en uppgangan hófst... en hér tókum við nestispásu áður en krefjandi fjallgangan á Geldingafellið hófst...

Mjúkt færi og vel fært...

Heilmikill bratti og krefjandi leið...

Í hliðarhalla lengstum og þetta tók vel á...

Stundum var klaki í jöðrum skaflanna eins og alltaf að vori og sumri...

Örn reyndi að velja bestu leiðina fyrir hópinn og ákvað að fara ekki beint upp á hrygginn ef hann skyldi vera ófær efst...

Hann studdist við gps-feril frá Jóni Oddsyni en hann og Ísleifur Árnason eru helst þeir sem eru með gps-ferla nú orðið á wikiloc á sjaldfarin fjöll sem við erum að eltast við... takk strákar... þið eruð snillingar !

Lungamjúkur snjórinn...

Þessi leið hefði ekki verið fær í hörðu vetrarfæri...

Varlega... og af yfirvegun...

Brattinn var stundum ansi mikill...

Hér beint upp... stutt í tindinn...

Smá gleðihópmynd hér ! Jú... heyrðu... við tókum aðra hópmynd !

Örn, Kolbeinn, Birgir, Sjöfn Kr., Aníta, Fanney, Gerða Fr., Jaana og þórkatla en Bára tók mynd og Batman var að leita að leið ofar...

Örn tók líka hópmynd frá sínum sjónarhóli...

Síðasti kaflinn upp...

Bratt og heilmikið klöngur en vel fært í mjúkum snjónum...

Þessi leið var alvöru...

Stutt eftir...

Komin upp... sem betur fer var pláss og fínasta landslag uppi !

Feginleikurinn var áþreifanlegur... þessi uppganga var ekkert slor...

Hæsti tindur aðeins til austurs í þokunni...

Og hryggurinn sá var óárennilegur svo það var ágætt að við héldum okkur við gps-slóðina hans Nonna...

Hæsti tindur Geldingafells vestra var 838 m hár...

Klöngrast upp á tindinn... eins gott að við sáum ekki niður :-)

Jæja... var sama skelfilega leiðin niður hinum megin ? Kvíðinn var þarna... uppleiðin var erfið...

Við byrjuðum á að afvegagleiðast léttustu leiðina út á tanga á hryggnum...

En leiðréttum okkur svo rétta leið og Bára fullyrti að niðurleiðin væri skárri en uppgönguleiðin... og það reyndist rétt...

Einhverra hluta vegna vorum við enga stund niður...

... í lungamjúku færi...

Fljótlega komin í autt færi... sem var lungamjúkt eins og snjórinn...

Skaflar á leiðinni...

... og hraun...

Litið til baka...

Niður komin á engri stundu...

Við tóku vorleysingarnar á heiðinni milli fjalla...

Við tókum lengri krók að gígunum tveimur en við áttum von á... en þeir voru flottir og þess virði að heimsækja...

Létum landslagið leiða okkur áfram...

Síðari gígurinn... þeir heita Svörtutindar... af því frá þjóðveginum eða láglendinu rísa þessir gígar eins og hvassir tindar...

Fór til baka til að ná útlitinu á þessum gíg...

Ó, nei... enn ein brekkan... við vorum alveg komin með nóg af brekkum þennan dag :-)

Gígbarmarnir flottir og greiðfærir...

Mjög falleg leið en því miður ennþá þoka...

Svartir í mosanum...

Niður síðari gíginn og upp hinum megin...

Loksins... niður í mót... það sem eftir var...

Brátt fór að létta til...

... og útsýnið að opnast...

... og við fórum að sjá fjölliln sem við höfðum gengið á þennan dag...

Mjög gaman að sjá loksins eitthvað !

Yndislegt...

Miðfell sést hér og Bárðarkista...

Lungamjúk leið en krefjandi því við vorum orðin þreytt...

Miðfell og Bárðarkista...

Þokan læddist aftur í fjöllin...

Bárðarkista...

Hrikalega flott !

Við máttum vera ánægð með okkur... þessi ferð var afrek !

Hreggnasi og Miðfell...

Bárðarkista...

Hreggnasi...

Miðfell...

Bárðarkista...

Gígarnir niðri á láglendi... ekki okkar, Svörtutindar...

Tjörnin í mosanum...

Lækjarsprænurnar...

Sumarlegt og yndislegt...

Litið til baka... Geldingafellið og Svörtutindar í skýjunum áfram...

Hreggnasi og Miðfell...

Alls 16,4 km á 8:19 klst. upp í 838 m hæst á Geldingafelli vestra með alls 1.392 m hækkun úr 81 m upphafshæð.

Tækin mældu þetta frá 16,4 - 19 km...

Við vildum eiginlega ekki vita hvað klukkan var þegar við komum í bílana... framundan var 2,5 klst. akstur heim á sunnudegi... en hún var

Hreggnasi og Miðfell voru einu fjöllin sem sýndu sig alveg þennan dag...

Saxhóll...

Gjöfult landslagið keyrandi heim...

Spennandi tindar í fjöllunum...

Stapafellið... árið 2012 fórum við langleiðina upp á það í miklum bratta og klöngri en komumst ekki alveg upp á topp... Tindferð 80 - Rauðfeldsgjá - Bot (toppfarar.is )