Tindferð 242 mánudaginn annan í páskum 18. apríl 2022.
Þriðju leggurinn á leið okkar yfir Ísland var mánudaginn 18. apríl á öðrum degi páska... en við þurftum að fresta þeim legg í vetur vegna ófærðar og fórum þá frá Bláfjöllum í Sleggjubeinsskarð... en með þessari göngu erum við nú komin alla leið að Hellisheiði á þessari rúmlega 800 km löngu leið líklega... en hún gæti vel lengst upp í 1.000 km ef við höldum áfram að fara svona mikla útúrdúra eins og við höfum gert hingað til...
Guðmundur bílstjóri Rútubíla hér að skutla okkur að upphafsstað göngu úr Kaldárseli þar sem við skildum bílana eftir klukkan átta um morguninn...
Alls mættir 14 manns... flestir í þessu þverunarverkefni en líka einhverjir sem mættu bara til að njóta og æfa sig...
Tinna, Ólafur Vignir, Kolbeinn, Elísa, Sigrún Bjarna., Örn, Fanney, Sigrún Eðvalds., Ása, Þórkatla, Sjöfn Kr., Jaana og Svala en Bára tók mynd og perluvinirnir Batman og Myrra gæddu þessa ferð mikilli gleði...
Við gengum frá bílastæðinu við Keili og veginn inn að bílastæðinu við Lambafellsgjá... kunnuglegar slóðir fyrir göngur á fjöllin þarna í kring...
Brakandi blíða og menn fækkuðu smám saman fötum...
Laugavegurinn á einum degi... sællar minningar... eigum við ekki að búa til 40+ km göngu í þveruninni í maí á þessu ári ha ?
Batman elskar Kolbein og Fanneyju og fleiri í klúbbnum sem dekra svoleiðis við hann...
Lambafellið ofan gjárinnar framundan...
Báru fannst brekkan hér upp kunnugleg... og við héldum hér upp en hefðum getað farið upp á nyrðri bunguna eins og Örn ætlaði að gera... en héðan var auðvitað miklu meira útsýni en niðri á stígnum...
Litið til baka... Grænadyngja og Trölladyngja í baksýn...
Hvílíkt veður ! Sól, logn og hiti... þetta var algert yndi !
Nyrðra Lambafellið framundan þar sem sjá má gjánna opnast efst...
Smá riddarapeysustemning... alltaf jafn fallegar þessar peysur...
Ása, Þórkatla, Ólafur Vignir, Örn, Svala, Sjöfn Kr., Jaana, Fanney og Bára...
Komin að efra opi gjárinnar...
Hvílíkt náttúrufyrirbæri... full af snjó neðst... þetta var ekkert smá spennandi að fara hana núna...
Einhverjir að upplifa hana í fyrsta sinn... en aðrir komið hér margoft...
Bratt efst en svo lagast leiðin...
Við höfum aldrei verið í svona miklum snjó hér... einstaka skaflar jú... en þetta var yfir metri á þykkt...
Mergjað að fara þetta...
Litið til baka...
Snjórinn farinn að losna frá klettaveggjunum en hnausþykkur í miðjunni...
Hér var snjótæpistiga úr snjó... og okkur tókst að finna til loftshræðslu þó við værum stödd ofan í gjá... það var nú upplifun í lífinu !
Himininn ofan okkar úr gjánni...
Jaana að leggja af stað með smá skrekk... þetta reyndi alveg á... en við náðum þessu öll...
Magnað !
Afgangurinn eftir gjánni var saklaus...
Litið til baka...
Frá gjánni héldum við slóðina að Hörðuvallaklofi... mikið var gaman að vera hér í þessu veðri...
Það var svo mikið sumar í loftinu... þetta var alveg yndislegt...
Litið til baka að Lambafelli og Keili...
Og upp með Hörðuvallaklofi...
Greið og mjúk leið um svo fallega grænan mosann...
Leiðin var mun grónari og greiðfærari en við áttum von á...
Hörðuvallaklof og dyngjurnar...
Mávahlíðar komnar í ljós hér... þær voru næstu viðkomustaður...
Mjög gaman að koma að þeim úr þessari átt... ný hlið á þeim og allt annað útlit...
Komin upp í skarðið við Mávahlíðar...
Mávahlíðahnúkur vinstra megin nær... Helgafell í Hafnarfirði fjærst blátt að lit... Fjallið eina ljósari hnúkurinn vinstra megin við Helgafellið og Sandfellið þetta stóra dökka hægra megin við Helgafellið... og svo Vatnshlíðin í snjó og Bláfjallahnúkarnir líka hægra megin fjærst...
Viðkomustaður tvö á þessari leið... Mávahlíðar... þjálfari ráðlagði Ásu að sleppa þeim þar sem hún var úlnliðsbrotin og í gipsspelku... en hún er búin að vera dugleg að ganga og freistaðist til að fara hér upp...
Fíflavallafjall, Grænadyngja og Trölladyngja í baksýn og svo Keilir lengst til hægri...
Ekkert mál hér upp... smá brölt efst í móbergi og lausagrjóti en alltaf eitthvurt hald í mosa eða mold...
Heilmikið útsýni af Mávahlíðum og mjög gaman að vera hér á hádegi en ekki eingöngu að kveldi þar sem þetta hefur verið þriðjudagsæfing hjá okkur hingað til...
Þjálfara minnti að leiðin eftir hrygg Mávahlíða væri saklaust brölt... sem það jú er... og hughreysti Ásu... þetta yrði ekkert mál úr því henni tókst að komast hér upp... en leiðin var aaaaaðeins flóknari þegar maður er eingöngu með eina hendi... en hún rúllaði þessu upp með styrkri hjálparhendi frá Kolbeini... í raun ótrúlegt hjá henni að gera þetta og ekki margir sem myndu leika það eftir...
Þessar konur í klúbbnum eru náttúrulega ofur... en á Mávahlíðar gekk Lilja Sesselja á sínum tíma komin sjö mánuði á leið... geri aðrir betur !
Mjög skemmtileg leið... já, kominn tími á að fara hér á þriðjudagsæfingu...
Skuggarnir okkar á Mávahlíðum... landslagið í hrauninu var kyngimagnaðrar... hrauntröð hér...
Hópmynd ferðarinnar... ekkert smá flottur staður ! Mávahlíðar mældust 256 m háar og voru hæsti punktur leiðarinnar þennan dag...
Léttir kaflar og flóknir til skiptir eftir Mávahlíðunum...
En kominn smá vísir að slóða á köflum...
Sjá Mávahlíðahnúk hægra megin þarna niðri... Fjallið eina og Helgafellið og Sandfellið... leiðin okkar framundan...
Brölt... klöngur...hollt og gott...
Mosinn, hlýindin og félagarnir gerður þetta brölt að léttu verki og löðurmannlegu...
Sköflungslegt landslagið á nyrðri hlutanum en við höfum alltaf gengið á þennan hrygg hinum megin svo þetta var ný upplifun...
Kolbeinn hér að aðstoða Ásu... öðlingsmaður inn að beini... hvað værum við án Kolbeins ?
Geggjaður útúrdúr !
Litið til baka að dyngjunum og Keili... nær er svo er þessi hraungjá líklega nafnlaus... varla eru þetta Einihlíðar... ?
Mávahlíðar eru með fegurstu fjöllum á þessu svæði...
Síðasti klöngurkaflinn fyrir kaffi...
Batman mættur til Kolbeins í nestistímanum...
Dásamleg hvíld í skjóli og sól...
Síðasta útsýnið ofan af Mávahlíðum til Keilis og félaga...
Gengum nyrsta taglið til norðurs...
Sterkir litir í sólinni eftir erfiðan vetur...
Næst var það Mávahlíðahnúkur... á hann höfum við ekki gengið áður...
Nokkuð bratt niður af Mávahlíðum en Örn fann góða leið...
Smá skriður og brölt en gekk vel...
Slóðar og kindagötur í gegnum hraunið...
Litið til baka... klettastallurinn og svo efri hluti Mávahlíða fjær vinstra megin...
Við dóluðum okkur þennan dag... ekki annað hgt þar sem enginn vindur rak á efir okkur... og ekki sagði kuldinn okkur að halda á okkur hita með stöðugri hreyfingu... svo við bara stoppuðum og blöðruðum endalaust...
Saklaust landslagið á Mávahlíðahnúk...
Enga stund hér upp...
Smá skafl á stöku stað þennan dag... sumarið kom skyndilega mjög sterkt inn síðustu dagana í apríl...
Mjög gaman að koma hér... næst verður þessi hnúkur með í göngu á Mávahlíðar á þriðjudegi...
Litið til baka að Mávahlíðum...
Smá krókur hér upp á tind...
Fallegur tindur með víðsýnu útsýni til sjávar og sveita og borgarinnar...
Mávahlíðahnúkur mældist 209 m hár...
Niður af hnúknum...
Litið til baka að Mávahlíðum og Fíflavallafjalli, Grænudyngju, Trölladyngju og Keili....
Svo var stefnan tekin yfir hraunið að Hrútagjá...
Litið til baka að Mávahlíðum og Mávahlíðahnúk... alveg aðskilin náttúrufyrirbæri en samt tengd...
Leiðin var mosalögð að mestu og ótrúlega greiðfær... þetta var mun grónari og sléttari leið en við áttum von á...
Mávahlíðahnúkur...
Hiti rjúkandi úr mosa og gjótum...
Steinbrú...
Hrauntungustígur hér... við gengum þvert á hann.... en hann nær niður á Ásbraut í Hafnarfirði...
Gjótur, gjár og sprungur...
Fíflavallafjall, Grænadyngja, Trölladyngja og Mávahlíðar...
Mávahlíðahnúkur...
Sveifluhálsinn til austurs...
Mjög mjúk og skemmtileg leið...
Komin að Hrútagjá... við gengum upp á veggi hennar til að skoða...
Frábær félagsskapur í þessari ferð eins og alltaf og mikið spjallað...
Hrútagjá er mjög forvitnilegt náttúrufyrirbæri... torfær og úfin... líklega þess vegna sem það er ekki kominn góð hringleið um hana...
Reykjavegurinn hér... gönguleiðin yfir þetta svæði sem við fórum ekki inn á fyrr en frá gjánni...
Töfraheimur...
Við fundum leið niður...
Smá hilla hér milli kletta... við enduðum eiginlega öll þarna yfir um...
Gaman að leika sér....
Mergjað landslag... Hrútagjá er komin á dagskrá á þriðjudegi 2023...
Við þrældumst hér niður um og gáfum okkur góðan tíma...
Myrra og Batman skemmtu sér líka við að skoða sig um...
Ágætis brölt...
Kletturinn og skarðið...
Kolbeinn fann smá helli...
Komin upp og gengið eftir gjánni en fljótlega varð hún ófær...
... svo við komum okkur upp úr henni...
Mjög skemmtileg leið...
... aftur á klettarimann vestan megin...
Sjá hvernig snjórinn fyllir gjána á köflum...
Héðan fórum við niður á Reykjaveginn og fylgdum honum að mestu í Kaldársel úr þessu...
Sjá slóðann sem liggur meðfram Hrútagjánni...
Greiðfært hér með á stígnum...
Fjallið eina kemur í ljós þegar Hrútagjánni sleppti...
Og þegar við komum að Sandfellinu þá héldum við okkur á Reykjaveginum eftir vangaveltur um hvort meira spennandi væri að ganga á Fjallið eina...
Hrútagjáin og hraunbreiðan öll á hægri hönd í suðri...
Hér áttum við ansi notalega nestisstund með upplestri af hundinum Spaða sem gekk einsamall yfir hálendið á leið heim... mögnuð saga !
Dásamlegt...
Kaflinn að Vatnsskarði hér framundan...
Öðruvísi landslag og brúnna og rauðara en öll grænkan á hraunbreiðunum...
Sandurinn hér...
Náman framundan...
Úfið hraun hér á kafla...
Og svo mjúk mosabreiða...
Komum upp á veg hér...
Náman... ruslahaugurinn í hvarfi hér...
Handan námunnar var stígurinn mjög troðinn og við fórum að arka hér alla leiðina undir Háahnúkum og Undirhlíðum...
Breytileg og falleg leið...
... þar sem furan lék eiginlega aðalhlutverkið...
Yndislegir litir í henni og mosanum þennan dag...
Sjöfn í stíl við gróðurinn...
Skógur á köflum...
Græðlingar á milli... Helgafellið í Hafnarfirði þarna í fjarska..
Þetta er mjög langur kafli og í raun sá erfiðasti þennan dag... því við vorum orðin óþilinmóð að komast í bílana af því við upplifðum þennan kafla sem lokasprettinn... en þetta voru sjö kílómetrar frá Vatnsskarði... og því reyndi á að arka stöðugt á láglendi haldandi að Kaldársel væri alltaf handan við hornið þó maður vissi betur....
Bláfjallavegur Hafnfirðinga... sem einhver sniðugur lét loka svo útivist á því svæði öllu er hér með illfær nema með löngum vegalengdum því miður...
Við minntum okkur á að njóta þessarar fegurðar...
Þessi kafli er svo fallegur og verður sífellt fallegri með hverju árinu og hækkandi trjám...
Þriðjudagsæfing hér og svo baksviðs á Helgafellið að sumri er skemmtileg útfærsla á þriðjudegi eins og við gerðum einhvern tíma...
Þegar komið var í Kaldársel tók við mikil umferð gangandi fólks... við vorum ekki lengur ein í heiminum... á bílastæðinu dró skyndilega fyrir sólu... vindurinn blés og það varð kalt... mjög skrítin upplifun en oft upplifað þetta áður... um leið og gangan er búin breytist veðrið eða andrúmsloftið í umhverfinu við að koma aftur í eitthvað manngert... og tilfinningni er eins og að fara úr töfraheimi í mannheima með tilheyrandi harðneskju okkar heims andstætt náttúrunnar...
Allir alsælir með þennan dag... magnað að ná þessu á svona fallegum degi !