Rjúpnafell og Tindfjallahringur í Þórsmörk í einstöku landslagi og útsýni.

Tindferð nr. 448 laugardaginn 11. júní 2022.

Það viðraði vel þriðja laugardaginn í röð þann 11. júní og við náðum að halda Þórsmerkurferðinni sem var á dagskrá... og kynnast loksins hinu ægifagra Rjúpnafelli sem kallað hefur hátt til okkar árum saman hvar sem við höfum gengið eða keyrt alls staðar um Mörkina og Fjallabakið síðustu ár...

Lítill áhugi var á þessari ferð til að byrja með og því afpöntuðum við rútuna en á endanum urðum við 28 manns hvorki meira né minna á fimm jeppum... færri jeppar í klúbbnum en áður fyrr og flóknara að halda úti hálendisferðum þar sem jepplingar komast ekki... en vonandi annað hvort náum við nægum fjölda í rútu fyrir þessar ferðir eða fleiri eignast jeppa í klúbbnum...

Akstursleiðin inn eftir Þórsmörk var saklausari en við áttum von á... lítið í ánum og akstur greiður... oog landslagið stórkostlegt alla leiðina... þetta er einn af kostunum við jeppaferðirnar... aksturinn gefur jafn mikið og gangan... en í rútu missum við svolítið tengslin við leiðina þar sem enginn þarf að huga að vatnsföllum og leiðarvali og færð... heldur sitjum við inni í lokuðum heimi rútunnar og tökum einhvern veginn minna eftir því var verið er að keyra...

Áhrifin af því að aka inn í Þórsmörk verða engu minni eftir því sem árin líða og skiptunum fjölgar... ef eitthvað er áttar maður sig enn betur en nokkurn tíma á því hversu mikil listasmíð þessi náttúruperla er... hingað hafa alls ekki allir komið... og eiga mikið eftir þar til þeir kynnast þessum einstaka stað...

Við vorum á því eftir þennan dag að hingað eigum við sem fjallgönguklúbbur að koma á hverju ári og ganga... og því bætum við nú við safninu #Þórsmerkurfjöllin...

Komin á áfangastað við Álfakirkju... með Eyjafjallajökul í baksýn... og nýja bílinn þeirra Dodda og Njólu að koma inn... hybrid-jeppi sem kemst yfir vatnsföll... rafmagnsbílarnir eru að þróast hratt og farnir að verða að jeppum... sem þýðir að möguleikar okkar sem jeppakeyrandi fjallgönguklúbb eru sífellt að verða betri...

Við lögðum bílunum við Álfakirkju gegnt Langadal í Þórsmörk þegar um 1,5 km eru eftir inn í Bása...

Alger rjómablíða um morguninn... logn, sól og hiti... og við æfðum þakklætið fyrir atarna... að vera nákvæmlega þarna... á þessum stað á þessum tíma... hvílík verðmæti !

Leiðangursmenn með Tindfjallajökul... Ými og Ýmu í baksýn...

Efri: Vilhjálmur, Þórkatla, Katrín Kj., Linda, Njóla, Maggi, Jaana, Sjöfn Kr., Olav Tombre frá Noregi, Siggi, Birgir, Silla og Oddný T.

Neðri: Jóhanna D., Súsanna, Sigga Sig., Doddi, Sigrún Bjarna., Bjarni, Svala, Guðný Ester, Örn, Ágústa Þ., Gulla og Fanney en Bára tók mynd og Batman var eini hundurinn...

Við byrjuðum á að ganga yfir Krossá... á færanlegri göngubrú sem var lögð yfir ána stuttu áður í sumarbyrjun... klukkan 9:57.... heilmiklar tafir á Hvolsvelli þar sem fimmta jeppann vantaði en Páll gestur göngunnar komst ekki en hafði boðist til að keyra þá sem þurftu inn eftir og við náðum loks á hann síðar um morguninn og var hann öðlingur mikill að keyra þremenningana inn eftir svona á miðjum laugardagsmorgni... takk kærlega Páll !

Mýrdalsjökull í botni jökulaura Krossárinnar... þaðan sem hún rennur... í næstu ferð förum við hér inn eftir á tindana sem gnæfa yfir upptökum Krossár...

Göngubrúin fín og Krossáin tiltölulega saklaus...

Langidalur hér með Tind og félaga og svo Ými og Ýmu í baksýn...

Mjög fallegur staður og heilmikið líf á staðnum...

Litið til baka... Eyjafjallajökull í baksýn á leið okkar... hvílíkur staður að vera á !

Vð gengum inn að Slyppugili... sem er þröngt, skógivaxið og ægifagurt gil í Þórsmörkinni...

Sjá skálann sem er við mynni gilsins...

Slyppugilið framundan...

Litið til baka... allt svo fallega grænt og rfriðsælt... við ljómuðum af gleði og þakklæti fyrir að fá svona mikla fegurð... eftir harðneskju vetrarins er svona ganga einstaklega heilandi...

Þetta til er dásemdarheimur og minnti mann á útlöndin sjálf...

Fljótlega dró fyrir sólu því miður... en áfram hélst stillan og hitinn... en þessu var spáð og á sumum kortum átti að rigna eftir hádegið... við vorum að vona að við fengjum sólina að mestu yfir daginn... en hún kom og fór úr þessu og var að mestu bak við skýin...

Rjúpnafellið að birtast hér...

Magnað að ganga meðfram Tindfjöllunum í Þórsmörk og sjá Rjúpnafellið rísa smám saman í fjarskanum fyrir framan okkur...

Við nutum þessa dags í botn... stoppuðum oft og stöldruðum við og virtum dýrðarinnar landslagið fyrir okkur... hvorki vindur né kuldi rak okkur áfram og það var lag að njóta...

Fyrsti nestistíminn tekinn eftir rúmlega klukkustundargöngu þar sem aksturinn var langur og kominn matartími sagði maginn...

Hlýtt og fallegt og framundan stórkostlegt landslag...

Innri hluti Tindfjallahringsins norðan megin er tignarlegur og stórbrotinn... þar er enginn svikinn af landslagi sem á sér fáa líka á Íslandi...

Við tókum andann reglulega á lofti og vorum þakklát... já... nauðsynlegt að vera þakklátur og láta ekki smáatriði eins og smávegis skýjafar trufla sæluna sem hríslaðist um líkama og sál þennan dag...

Magnaður staður... við urðum að taka hópmynd hér...

... með fjall dagsins í baksýn... hvílík fegurð !

Farið var aðeins niður í gilið áður en út á hliðarstíg var komið utan í Tindfjöllum...

Óskaplega fagur þessi kafli alla leið að Tröllakirkju...

Einhyrningur vinsrtra megin ljósbrúnt með höfuðið sitt... og Hattfell með grasi gróinn tindinn hægra megin hér í fjarska...

Fínn stígur á þessari leið um svokallaðan Tindfjallahring... flott hlaupaleið... enda komið magnað utanvegahlaup á þessum slóðum sem heitir "Þórsgata Volcano run": Þórsgata Volcano Trail Run | The trails of Iceland | Volcano Trails

Tindfjallajökull og Einhyrningur...

Reynt að mynda Tindfjöllin ofan okkar... landslagið svo stórt að það var erfitt...

Hliðarstígurinn undir Eggjunum í Tindfjöllum er ævintýri líkastur og við nutum hvers skrefs...

Rjúpnafellið blasti reglulega við og þegar nær var komið reis tignarleg Tröllakirkjan upp úr skarðinu úr gilinu...

Tröllakirkja hér framan við Rjúpnafell...

Tindur og félagar... og Ýmir og Ýma í Tindfjallajökli... jökulsléttan á milli þeirra þar sem við höfum gengið ansi oft frá því árið 2009... Tindfjallagil framar á mynd...

Fegursta mynd göngunnar... Tröllakirkja og Rjúpnafell...

Auðvitað vildum við skoða þetta Tröllakirkju vel áður en lengra var haldið...

Stígur liggur upp í smávegis hellisskúta ofar...

Við skoðuðum hann... og Örn reyndi að finna leið alla leið upp... hún var þarna í heilmiklu klöngri og við hættum við að taka allan hópinn þangað upp...

Siggi messaði yfir hópnum að hætti kirkjunnar manna...

Úr hellisskútanum...

Áfram héldum við og kvöddum kirkjuna... klöngurleiðin fyrir miðri mynd í rífandi hvössu bergi...

Litið til baka...

Áfram var leiðin falleg inn að Tindfjallasléttunni... líklega eini skaflinn á leiðinni... saklaus og greiðfær...

Ótrúlega falleg fjallasýn í þessari ferð... hún var rétt að byrja hér...

Mögnuð hlaupaleið... þjálfarar fundu að þeir áttu eftir að hlaupa hér síðar...

Þjálfari hringdi í skálaverðina í Langadal fyrir ferðina til að kanna með göngufæri og aksrtursfæri... en þeir voru búnir að yfirfara slóðann kringum Tindfjöllin og því vissum við að leiðin væri í lagi... ólíkt Laugaveginum árið 2019 þegar við vorum með þeim fyrstu til að fara það sumarið og létum þá skálaverðina hjá FÍ vita af talsverðum skemmdum á leiðinni sem þurfti að laga eins og grjóthrun á brúnum við Emstruána ofl... þá var lærdómsríkt að sjá hvernig veturinn leikur stígana á hverju ári... og það þarf einhver að fara yfir þá og lagfæra á mörgum stöðum... ekkert af þessu er sjálfgefið... þarna liggur heilmikil vinna og metnaður... oftast í sjálfboðavinnu...

Undan sköflunum upp úr gilinu sáum við gróðurinn vakna og fylltumst lotningu af aðdáun...

Gróðurinn á Íslandi er svo duglegur...

Kviknandi líf undan snjósköflunum... má engan tíma missa... kominn júní... sumarið er stutt... eins gott að flýta sér að vaxa þegar himnarnir opnast og sólin kemst að...

Komin upp á Tindfjallasléttuna... fjall dagsins bauð okkur velkomið...

Við tók öðruvísi en áfram mjög falleg leið...

Niður í þetta gil sem sannarlega er gróðurvin... ber ekkert nafn á korti af Þórsmerkursvæðinu... frekar en margir aðrir fagrir staðir á þessu svæði... kominn tími til að skálaverðir og landverðir setji nöfn á fleiri staði... einhvern tíma er allt fyrst... nafngiftir fyrri tíma eiga ekki frekar rétt á sér en nafngiftir okkar tíma... það hlýtur að mega bæta við öllum til glöggvunar á svæðinu... sérstaklega þegar fleiri njóta þeirra en áður og umferðin hefur breyst úr smalamennsku í náttúrumennsku...

Dásamlegur staður...

Rjúpnalækjarbotnar er tillaga... margt annað kemur til greina... heitir þessi spræna eitthvað... væri þá hægt að nefna með hana í samsettu nafni... skorum á landverði !

Hér stöldruðum við aðeins við áður en lokakaflinn var tekinn að fjallsrótum...

Eina vaðið á leiðinni... létt stiklun... þjálfarar höfðu sagt að við ættum að geta stiklað yfir þau vöð sem á vegi okkar yrðu þennan dag... gátu ekki séð nein alvöru vatnsföll á leiðinni... sem betur fer reyndist það rétt...

Litið til baka... Rjúpnagiljabotn ? ... koma svo !

Síðasti kaflinn inn að Rjúpnafelli er dáleiðandi... fjallið stelur allri senu og maður mænir endalaust upp á það til að spá í leiðina upp...

Litið til baka með Tindfjöllin öll framan við Tindfjallasléttuna... þjálfarar sáu leið þarna upp og eins um miðja vegu á Eggjarnar... förum þetta kannski árið 2024 í Þórsmerkurferð ?

Nú blasti uppgönguleiðin við... hvar var erfiðasti kaflinn ? ... þar sem flestir snúa við og fara ekki lengra ?... við áttum erfitt með að átta okkur á því en giskuðum á hornið á fyrri tindinum... vissum að þegar upp væri komið á þann fyrri væri leiðin greið á þann síðari...

Sikksakkið til að byrja með augljjóslega greiðfært og öruggt... en svo hverfur stígurinn og þar er spurning hvort menn snúi við ?

Hvílíkt fjall ! Með þeim svipfegurstu á svæðinu og þó lengra væri talið...

Vantaði sólina til að grænka litina... nóg af rigningum síðustu vikurnar allavega... væri áhugavert að koma hér síðla sumars aftur... líklega er dýpt græna litarins meiri þá... en annars er hálendið erfitt hvað þetta varðar... sumarið svo stutt... kannski er þetta fjall fegurst í kvöldsólinni ? ... ekki ólíklegt...

Beygjan inn að fjallinu...

Nú birtist allt hálendið okkur frá Torfajöki og niður alla Laugavegsleiðina... magnað !

Við gengum nær áður en við þéttum hópinn...

Hér áðum við... áður en lagt var í hann sem einn maður alla leið upp...

Bjart yfir uppi á Fjallabaki... Hattfellið var í sólinni allan tímann fyrir framan okkur þennan dag...

Upp saman öll sem eitt... ekkert annað í boði... þjálfarar vildu ekki að einhver myndi hætta við... það er svo svekkjandi... og skilur bara eftir sig ólokna göngu sem bankar sífellt á dyr... hingað upp skyldu helst allir fara með styrk hópsins og menn voru beðnir að rétta hver öðrum hjálparhönd þegar á þyrfti að halda...

Fyrsti kaflinn gekk vel á vel troðnum stígnum...

Smám saman opnaðist allt útsýni... ástæðan fyrir því að við viljum ganga á fjöll en ekki gönguleiðir fyrst og fremst... víðsýnin sem fjöllin gefa er engu öðru lík...

Frábær hópur þennan dag og allir glaðir og þakklátir... samstaða og vinsemd..

Sigga setti á sig hælrærisplástur... og við nutum útsýnisins á meðan... Útigönguhöfði hér og gönguleiðin niður Fimmvörðuháls blasti við okkur alla leið frá hálsinum... við ætluðum fyrst ekki að trúa því að við sæum hana svona nálægt og alla hreinlega... en það var einfaldlega þannig...

Ennþá á einum góðum stíg og ekki hægt að villast...

Útsýnið til baka til Tindfjalla... auðvitað á að gefa þessum giljum hér nær nafn... lágmark þessu stærsta vinstra megin sem farið er ofan í til að komast frá Tindfjallasléttunni að Rjúpnafelli... Rjúpnafellsgil... eða álíka... bara taka ákvörðun og allir skilja fljótlega hvað átt er við... bæta við örnefnum á öllu þessu svæði... og gefa út nýtt kort... og nöfnin festast í sessi áður en menn vita af... öllum til glöggvunar og ánægju og betri áttunar á svæðinu í heild...

Tindfjallajökullinn og allir hans tindar handan Markarfljóts...

Komin í neðra skarðið... ofan við það eru stígarnir orðnir fleiri en einn en með smávegis stöldrun má sjá hvar best er að fara...

Sýnin úr skarðinu... til Hattfells sem stal alltaf senunni þegar litið var upp að Fjallabaki... jú, Laufafellið varð frekt til athyglinnar á kafla líka...

Fínasti stígur hér upp... á niðurleið eru menn líklega í stórum hópum að mynda aðra stíga... Örn fór óvart einn sem var ekki nægilega góður... og hópurinn tók betri stíg aðeins ofar... fleiri villustígar eru þarna og best að velja þann mest troðna...

Ofar tók bergið við og stígurinn verður aðeins óljósari en greinist samt ágætlega... best að vera hér í skyggni en vanir menn eru enga stund hér upp...

Gott hald í berginu en líklega er hált hér í vetrarfæri og fljótt að verða varasamt... samt vitum við að menn hafa farið hér að snemmvetri...

Erfitt að ná hallanum á mynd... en þetta er talsvert bratt...

Síðasti kaflinn upp á neðri tindinn...

Komin á neðri tind... leiðin var mun betri en við áttum von á... og hvergi stoppuðu menn og hikuðu að ráði... allir komust upp... það var mesti sigur dagsins fyrir þjálfara...

Uppi á tindinum var erfitt að mynda áhrifin af staðnum... hvílikt útsýni allan hringinn !

Útigönguhöfði... Eyjafjallajökull... Þórsmörkin...

Mýrdalsjökull og skriðjöklarnir hans... meðal annars Krossárjökull...

Innri endinn á fyrri tindinum... við lékum okkur aðeins hér í sigurvímunni...

Lengst til hægri... næsta gönguleið okkar í Þórsmörk 2023... á Gölt, Rana, Stórastand og Eggjar...

Mjög spennandi leið... innst að Krossárjökli... upptökum Krossárinnar...

Morinsheiði... Útigönguhöfði... Kattarhryggirnir... niður í Bása... handan við aura Krossárinnar... stórfenglegt landslag... sem við verðum að skoða til hlítar næstu árin... eins gott að halda sér í formi og hraustum takk fyrir... við eigum svo mikið eftir !

Gengið inn eftir lægri tindinum... hann mældist 794 m hár...

Útsýnið til baka... út Markarfljótsáraurana...

Efsti tindur framundan...

Litið til baka... erfitt að halda áfram og slíta sig frá þessu magnaða landslagi...

Hér fór að blása svolítið... og það vantaði sólina sem var sárlega nálægt... en við höfðum fullkomið skyggni... gátum ekki kvartað...

Sýnin frá skarðinu milli tinda...

Mjög gróft gil þarna upp að fjallsbrúnum Mýrdalsjökuls... Mófell vinstra megin.... Krossárjökull áberandi mestur hrynjandi niður fjallið...

Mófell... mjög spennandi tindur framtíðarinnar... grátlegt að hafa ekki sterkara nafn...

Leiðin okkar 2023...

Upp á hæsta tind... hvergi tæpistigur hér...

Örn tók tindafallið á efsta tindi...

Flestir tóku mynd af sér á tindi Rjúpnafells... sigurinn var áþreifanlegur... margir að ganga loksins á þetta fjall eftir margra ára bið... þjálfarar meðal annars...

Nesti á tindinum og rólegheit... með Mýrdalsjökulinn svo nálægt... Mófell hér ljósara nær...

Fjallabakið baðað sólskini... Laufafell... Hattfell... Stórkonufell og Stórasúla og aðrir tindar sem varða Laugavegsgönguleiðina... Torfajökull og Mælifellssandur hægra megin enn í snjó... en efsta hvíta breiðan vafðist mikið fyrir okkur... og á endanum hlaut þetta að vera lág skýjabreiða... þetta var ekki snjór og ekki jökull... þarna átti Mælifellssandur að vera... eftir heilmiklar pælingar vorum við sem mest spáðum í þetta á því að tindar Torfajökuls sem blasa við Strútsskála voru þarna reisulegir og alveg eins formaðir og við mundum eftir þeim frá mögnuðu ferðinni í fyrra...

Nær... Laugafellið... Hattfellið... Stórkonufellið... Stóra súla...

Naglar til margra ára í klúbbnum... vinkonurnar Katrín og Sigga Sig...

Þjálfarar...

Góð áning hér áður en haldið var til baka niður...

Gengið aðeins út á brúnirnar í austri... til að meta leiðin að Mófelli... hún er ekki greiðfær...

Göltur og félagar...

Tindur Rjúpnafells í afstöðu með Tindfjallajökli... Einhyrningur þarna niðri...

Komið frá brúnunum í austri...

Á niðurleið af efri tindinum varð þjálfari að taka aðra hópmynd til baka frá fyrri stað þarna við Tindfjöllin... hvílíkt landslag !

Gengið niður á neðri tindinn... kvíði í mörgum með niðurgönguleiðina um brattasta kaflann... grjóthrun og nægilega gott hald í jarðveginum í hugsununum...

Erfitt að fara frá þessum stað...

+

Þórólfsfellið þarna niðri vinstra megin... sem var gengið í desember í fyrra í lágri vetrarsól...

Komin á neðri tindinn...

Áfram niður... góður kafli hér og svo tekur bratti kaflinn við niður í neðra skarðið þar sem skaflinn er...

Litið til baka upp á tind...

Giljótt og skorskorið landslag í stíl við allt svæðið...

Bratti kaflinn reyndist mun g reiðfærari en við áttum von á...

Skyndilelga vorum við bara komin niður um hann allan...

Bíddu hvar var eiginlega erfiði kaflinn sem við kviðum svona fyrir ?

Sýnin til Tindfjalla...

Skýin farin að taka yfir Ými og Ýmu...

Þessi kafli gekk mjög vel á spjalli og í algleymi... við vorum steinhissa á hversu vel þetta gekk...

Komin úr mesta brattanum... ekkert mál... hér upp geta allir farið sem eru vanir að ganga á fjöll... og ef maður er óvanur en í hópi þá er allt hægt í krafti hópsins... sérstaklega ef menn eru hjálpsamir og ganga saman hér upp...

Léttir og gleði... framundan gróskumikil Þórsmörkin... tindurinn að baki í stórkostlegu útsýni... við máttum vera þakklát...

Þrjóskur þessi skafl... hér blæs greinlega vel að vetri til og tindarnir læsa snjóinn inni...

Dásamleg niðurleið tók við í glimrandi gleði og spjalli um spennandi göngur sumarsins sem eru framundan hjá öllum hérlendis og erlendis...

Laufafell og Hattfell... hvílít útsýni af Rjúpnafelli !

Katrín lék sé að þessu... ekki með Guðmund sér við hlið... eins af ólofthræddustu klúbbmeðlimum frá upphafi... og ein sú ötulasta af öllum í sögunni... svona fjall er bara ein rósin enn í vasann hjá svona flottri fjallakonu...

Hér settumst við niður og spjölluðum þar til við gleymdum tímanum og mundum að við áttum eftir að ganga ansi langt til baka...

... sólin kom og við vorum ölvuð af fjallssigrinum...

Áfram niður... Hattfellið áfram í sólinni þarna í fjarskanum...

Greið og þægileg leið... við svo óvön að vera á stíg... það var hættulega þægilegt... út frá líkamlegum þægindum og ekki síður rötun...

Ilmandi gróðurinn tók aftur við...

Sólin kom og allt varð skært og friðsælt...

Takk fyrir okkur Rjúpnafell... þú varst magnaður fjallstindur að heimsækja !

Tindfjöllin framundan... við ártum erindi niður í Rjúpnagilið til að komast á stíginn sem liggur kringum þessi fjöll...

Áfram á stikaðri leið...

Sólin skreið smám saman upp Rjúpnafellið...

Rjúpnagil...

Sólin komin á tindinn... en við einhvern veginn svekktum okkur ekki á því... þetta var svo kyngimagnað allt saman !

Indælt að vera hér í sól... í Rjúpnagilsbotnum...

Fyllt á vatn og notið þess að vera til.. þær voru ansi markar pásurnar í þessari ferð... veðrið bauð upp á það... vindur og kuldi voru ekki með í för þennan dag... nema rétt smávegis svalur vindur á tindinum sem er dæmigert...

Skuggi aftur kominn á Rjúpnafellið...

Slakað á og spjallað...

Notið þess að vera til...

Svo var ráð að halda áfram...

Þessir botnar eru dásemdin ein...

Nú tókum við beygjuna sem merkt var Stóriendi... til að halda áfram hringleiðinni kringum Tindfjöllin...

Útsýnisstaðurinn sem við sáum ofan af tindinum var næstur á dagskrá... Morinsheiði... Heiðarhornið á henni... Útigönguhöfði... Fimmvörðuhálsinn sjálfur... Eyjafjallajökull...

Litið til baka að Rjúpnafelli...

Litið til baka eftir stígnum.. Hattfellið enn einu sinni mest áberandi... við VERÐUM að koma okkur þarna upp í september... ekkert annað í boði !

Heiðarhornið fjær... Búðarhamar ? nafnið á þessum hamri eða útsýnisstað... ef ekki þá er hneysa að þessi klettur hafi ekki nafn...

Göltur og félagar þarna innst vinstra megin... göngum þetta á næsta ári !

Hér greiddists ágætlega út og menn fóru á sínum hraða en hópurinn þéttur á miðri leið...

Svo fallegt hér niður og inn eftir... að upptökum Krossárinnar...

Við tókum endalaust af myndum... ekki annað hægt með þessa botnlausu fegurð á þessari leið...

Hér niður er merkt gönguleið á þórsmerkurkortinu...

Rjúpnafellið vinstra megin í afstöðu við þennan hamar...

Hattfellið og Rjúpnafellið... þó nokkur svipur með þeim...

Sjá birkið hægra megin... varð að hafa það með...

Rjúpnafellið...

Hér var tæpt að vera... hvað þá baða út höndum... Sjöfn er með alra ólofthræddustu klúbbmeðlimum og ´vilaði ekki fyrir sér að stilla sér hér upp... magnað hjá henni !

Örn og fleiri fóru hér niður líka...

Sýnin niður til Langadals... gönguleiðin hér það sem eftir var framundan...

Jú... auðvitað tókum við hópmynd á þessum kyngimagnaða útsýnisstað !

Með fjærlinsu... til að fá afstöðuna í landslaginu við fjallið okkar þennan dag... erfitt að fanga hversu stórkostlegur staður þetta er...

Meiri snillingarnir þetta fólk... best og duglegust og jákvæðust og glöðust... eina leiðiðn til að halda sér á fjöllum árum saman... annar gefst maður bara upp á þessu brölti og getur þetta ekki... gleðin og jákvæðnin er mikilvægasti búnaðurinn á fjöllum !

Réttarfell eða Vestrihattur vinstra megin... og Valahnúkur ofan við Húsadal hægra megin.. Básar lengst til vinstri út af mynd... Langidalur framundan framan við Valahnúk...

Við röltum niður eftir sömu stikuðu leiðin áfram... þessi Tindfjallahringur er vesla frá upphafi til enda ! ... hann átti ekki síður erindi í safnið okkar en Rjúpnafellið.. og kom verulega á óvart !

Litið niður... spáð í akstursleiði hér... en líklega er best að ganga bara frá Langadal og inneftir hér uppi fyrst... og svo niður á aurunum ef Krossáin leyfir að Gelti og félögum í næstu ferð...

Þessi síðasti kafli bauð upp á aðra upplifun...

Nokkrir dropar mættir á svæðið... en nokkrir þrjóskuðust við og trúðu því ekki að það væri komin rigning... og þeir höfðu rétt fyrir sér.. rigning kom fór í það litlum mæli að það varð alltaf svo heitt á milli og ómögulegt að vera í jakka... þetta var spurningin um að leyfa dropunum að falla á bert skinnið á smá köflum... og sólina þurrka það svo aftur...

Útigönguhöfði og Kattarhryggirnir um Fimmvörðuháls í seilingarfjarlægð... ótrúlega skemmtilegt sjónarhorn.. svo nálægt... og svo hrikaleg leið að sjá héðan...

Inn eftir áráurum Krossár...

Tindfjöllin ofan hópsins...

Sléttur malarkafli hér en svo tóku gilin aftur við...

Þessi leið leyndi á sér...

... og minnti á Fimmvörðuhálsleiðina á köflum... ekki síðri leið að okkar mati... og hefur þann kost að þurfa ekki ferjun á milli upphafs- og endastaðar... þessi leið er frábær æfing fyrir Fimmvörðuhálsleiðina... styttri en í svipuðu landslagi að hluta til...

Útigönguhöfði og Kattarhryggir aftur...

Sólin komin aftur... eftir dropana áður... og þá fóru sumir aftur úr og neituðu að fara í jakkann það sem eftir lifði göngunnar...

Svo falleg leið um kjarrið hér...

Stundum alveg horfin í birkið... þessi staður er engum líkur... Þórsmörk... næst fegursti staður landsins á eftir Landmannalaugasvæðinu... svo ólíkt að það er spurning hvort hægt sé annað en stilla þeim upp til jafns á fegurðarskalanum...

Síðasta nestisspásan... hún var rukkuð inn og þjálfarar vildu standa við orð sín um þrjár nestispásur í þessari göngu... en sumir vildu halda áfram og komast fyrr heim og inn í kvöldið enda stutt eftir... búnar að vera jú margar aukapásur þar sem menn n ösluðu sig... þetta er alltaf erfið jafnvægislist... menn eru aldrei sammála því hvenær á að vera nesti og hvenær ekki... kvartað jafn oft yfir of fáum nestispásum og of örum nestispásum (ha, nesti núna ?, Ha, við vorum að borða rétt áðan ?... Það er best að vera alltaf með nasl í vösum og grípa ín það ef maður er svangur og hópurinn er ekki á því að stoppa strax... og nýta pásurnar án undantekningar til að borða þó maður sé ekki svangur... stjórna þannig sínum eigin orkubúskap óháð hópnum... læra vel inn á sjálfan sig og vera ekki háður öðrum með nestistíma eða magn... og njóta í botn.... sama hvort pásurnar séu tvær eða fjórar... þetta er alltaf ævintýri... forréttindi... stórkostleikur... hvort maður borðar hér eða þar... oftar eða sjaldnar en maður vildi... skiptir engu máli í stóra samhenginu...

Áfram hélt ævintýralega landslagið... og áfram hélst veðrið gott... spáin um rigningu frá kl. 13 rættist ekki sem betur fer...

Já, þetta svipaði sannarlega til Fimmvörðuhálsleiðarinnar...

Þungbúin ský komu og fóru... en við vorum komin niður á láglendið og hrikalegaf lott leið að baki svo okkur var drull... sama hvort það komi rigning úr þessu :-) :-) :-)

Þessi kafli var heillangur en við svifum hann í sigurvímunni...

Þegar sólin kom þá kölluðust fram djúpir litir birkisins.. þessi græni litur...

Þrep í bergið á leiðinni...

Gengið inni í skóginum á köflum...

Komin niður á áraurarnar... Valahnúkur framundan...

Litið til baka... svo falleg leið...

Útigönguhöfðinn héðan frá... það er sannarlega þess virði að ganga upp í fjöllin og fá önnur sjónarhorn en héðan frá láglendi...

Þessi síðasti kafli um aurana var á stíg til að byrja með en svo tók villt grjótið við sem var krefjandi... áin breytir öllu hér á hverjum vetri, hausti og vori í leysingum og vatnavöxtum..

Gleðikonurnar sem gengu þennan hring sama dag og við en fóru ekki á Rjúpnafellið... bjór og sígó hjá þeim á þessum tímapunkti :-) :-) ... ekki alveg sama ástandið hjá okkur sko :-)... en bara gaman hjá þeim !

Langidalur framundan...

Litið til baka... rigningin mætt í skúraleiðingum innar... þetta kom og fór... en við sluppum ótrúlega vel þennan dag...

Langidalur... og Valahnúkur...

Krefjandi grjótbrölt hér yfir aurarnar þreytt og lúin en nánast svífandi af þakklæti fyrir hrikalega flottan dag...

Jú... sólin mætti aftur... inn í Langadal og á Valahnúk... ekta Ísland !

Komin að brúnni...

Ekki alveg besta færið svona í lokin :-)

Magnað fyrirbæri þessi göngubrú...leysir svo margt... að þurfa ekki að keyra yfir Krossá...

Bílarnir þarna við Álfakirkju..

Langidalur með Tindfjöllin (ekki þau sömu og okkar þennan dag) og Tindfjallajökulinn í baksýn...

Komin í bílana... gleðin leyndi sér ekki...

Spjallað og viðrað og knúsað og skálað og... flutningar á þeim sem voru umfram í jeppa skipulagðir...

Auðvitað var skálað... við megum ekki detta úr æfingu í því sko :-)

Hundurinn Batman skildi ekki alveg afhverju eigandinn var settur aftur í með honum...

Aksturinn gekk mjög vel til baka... lítið í ánum og allir bílar í góðu standi... flottast er þegar konur keyra jeppana líka... ekki bara strákarnir... eins og Ágústa þórðar gerði þennan dag... við getum þetta alveg eins og strákarnir stelpur !

Sjöfn keyrði sinn jeppling þó nokkurn spöl inn úr og fór eins og herforingi yfir árnar... þetta kvenfólk í klúbbnum eru naglar !

Áfram skiptust á skin og skúyrir keyrandi til baka... en við komum til byggða með hjartað fullt af þakkllæti með stórkostlegan dag... upp á alls 16,9 km á 7:46 klst. upp í 829 m hæð með alls 928 m hækkun úr 230 m upphafshæð...

Mikið óskaplega var þetta fallegt... þið eruð best elskurnar... takk fyrir dásamlegan dag og besta félagskap í heimi ! Gps-slóðin: Wikiloc | Trails of the World Myndbandið af ferðinni í heild: Rjúpnafell og Tindfjallahringur Þórsmörk 110622. - YouTube