Tindfjallajökull Ýmir og Ýma glæsilegir jökultindar
Stórbrotið landslag... áhrifamikið útsýni... frábært færi... magnaður dagur enn og aftur... laugardaginn 8. maí 2021.
Á Ými hæsta tindi Tindfjallajökuls 1.482 m með Ýmu í baksýn sem við komumst ekki alveg alla leið upp á vegna klakafæris... mergjaður dagur í mjög góðu, hörðu snjófæri, sól og kyngimögnuðu útsýni yfir Fjallabak, Heklu, Vestmannaeyjar, Eyjafjallajökul, Fimmvörðuháls, Þórsmörk og Mýrdalsjökul og ótal fjallstinda allan hringinn...
Gátum ekki fengið betri göngudag, svalt í lofti en samt sól og logn svo snjóbráð var engin og funheitt á köflum en einkennilega svalt þess á milli... dísætur sigur í tignarlegum og stórkostlegum fjallakransi Tindfjallajökuls... fullkominn dagur á einum af okkar uppáhalds fjallstindum...
Alls um 18,5 km á 8:10 - 8:30 klst með alls 998 m hækkun... Hvannadalshnúkur næstu helgi hjá nokkrum leiðangursmönnum... þessi dagur innsiglaði vel formið og undirbúninginn fyrir hann... takk öll fyrir ljúfan og glimrandi glaðan félagsskap og frábæra frammistöðu þriðju helgina í röð...
Þriðja ferðin okkar á Tindfjallajökulinn sjálfan var laugardaginn 8. maí... viku eftir magnaða göngu á Vestari Hnapp í Öræfajökli þar sem við vorum ljónheppin með veður... .. og það sama gerðist líka þennan laugardag... við fengum heiðskírt veður og frábært skyggni... í brakandi sólarblíðu... en ískulda um leið og eitthvað hreyfði vind... sama öfgakennda hitastigið og á Hnappnum...
Kuldinn einkennilega mikill þennan maí-mánuð... og snjóföl yfir öllu niður á láglendi um morguninn... en við lögðum af stað úr bænum kl. 6:00... og höfðum því vel tímann fyrir okkur... og þessi föl var farin þegar leið á daginn í sólinni... sjá Hornklofa og Búra hér í fjarska...
Við fengum leyfi til að keyra upp jeppaslóðann hjá Önnu, bónda í Fljótsdal en áður hafði komið tilkynning um að vegurinn yrði lokaður fram á sumarið eins og almennt á við um slóða uppi á hálendinu... en svo kom kuldatíð með frosti og þurru veðri vikum saman... og þá var ráð að spá í að keyra upp eftir... sérstaklega af því vel gekk að keyra upp Hnappavallaleið á Öræfajökli vikuna áður í sama veðrinu... en þjálfarar höfðu farið könnunarleiðangur inn Merkurleið í viðleitni til að ganga frá veginum til norðurs upp að Tindfjallajöklinum sem hefði verið tilraunakennd leið sem þjálfarar hafa látið sig dreyma um lengi... og við skulum svo sannarlega fara einn daginn ! ... en úr því varð ekki að sinni enda mjög löng leið og mikil hækkun... það var of freistandi að keyra upp eftir eins og áður úr því aðstæður í veðri og færð leyfðu það...
Leiðin enda fín alla leið og tveir staðir sem þurfti aðeins að brölta yfir skorninga en af því allt var frosið þá var þetta vel fært...
Við náðum að keyra upp að Neðsta skála... skála Útivistar í 693 m hæð...
... eftir að hafa heilsað upp á fólkið sem gisti í skálanum... fjallaskíðafólk á vegum FÍ, Brynhildar og Róberts sem ætluðu þvert yfir Tindfjallajökul og niður í Hungurfit, gista þar eina nótt og skíða til baka... við sáum þau síðar um daginn taka beinustu leið undir Saxa og niður eftir án þess að koma við á Ými og þá vorum við á leið til baka svo þau hafa ekki farið nærri því eins snemma af stað eins og við... lögð af stað kl. 8:48...
Dásamlegt veður... frábært færi... glimrandi góð stemning í hópnum... við vissum að við vorum heppin með stað og stund... nokkrir Toppfarar á Eyjafjallajökli sama dag í sama góða veðrinu... en þeir sem voru á Öræfajökli sneru við án þess að komast á Hnúkinn... og þessi ferð á Tindfjallajökul átti eftir að vera góð sárabót við þá sem reyndu við Hnúkinn, Sveinstind eða Hrútsfjallstinda síðar í maí þetta árið... því enginn af þeim leiðöngrum komst alla leið... nema einn í byrjun júní... en þau komust við illan leik upp eftir 14 klst. göngu og voru alls 18 klst.... en engir Toppfara voru samt í þeirri ferð... allir höfðu hætt við þar sem veðurspáin var mjög tvísýn þá helgi... en Hnúkurinn fer ekkert... hann verður bara sigraður á næsta ári !
Geggjaður hópur ! Frábærir nýliðar og magnaðir reynsluboltar sem gefa ekkert eftir... ! ... og einn gestur, hann Halldór sem mjög gaman var að kynnast í þessari ferð og er hann ávalt hjartanlega velkomin með okkur í göngu :-)
Loksins smá snjór... skrítið að ganga um skálasvæðið með allt grjótið upp úr snjónum... við höfum aldrei verið á þessum árstíma með svona lítinn snjó á svæðinu...
Fullkominn dagur... við nutum hverrar sekúndu af þessari rjómablíðu sem gafst hér...
Efsti skálinn... í Miðdal... við skoðuðum hann á niðurleið þar sem við fórum utan í Haka til baka og þræddum okkur niður skálana... en nú var sneitt stystu leið upp eftir framhjá þeim...
Fækkað fötum... það var steikjandi hiti á þessum stað og geislunin af snjónum mikil...
Uppi á brúninni blöstu tindarnir við í Tindfjallajökulsdal... Báru þjálfara minnti að við ættum eftir að ganga lengra inn eftir áður en að Saxa kæmi... en þjálfarar voru hér í sjötta sinn og áttu að muna þetta utan að... en náðu ekki vegna annríkis að skoða fyrri ferðasögur og rifja upp landslagið svo hún var aðeins í bullinu þarna til að byrja með :-)
Búri hér, Hornklofi, Tindur og Gráfell framundan.
Sjá þvælinginn á hundinum Batman hægra megin... við erum alltaf á leiðinni að setja gps-tæki á hann og mæla hvort hann fari helmingi lengra en við eða þvisvar sinnum lengra en við...
Jóhanna Diðriks og Vilhjálmur komu í klúbbinn í fyrra og eru ein af mörgum nýliðum sem mæta mjög vel og hafa tekið mörg af mest krefjandi verkefnum klúbbsins...
Hér var rjómablíða... og við ákváðum að fá okkur fyrsta nestið í þessu góða veðri...
En það var svo skrítið að það dró aðeins fyrir sólu og þá varð ískalt... vindurinn var ískaldur og lofthitinn var mjög lágur... svo um leið og ekki naut sólar... og golan kom... þá fengum við nasasjón af því sem menn tókust á við á Öræfajökli þennan dag... erfitt vetrarveður... en við sluppum... þetta voru bara sýnishorn sem við fengum... í báðum fyrstu nestispásunum... eftir bongóblíðu á göngu fram að því... mjög sérstakt veður... og það sama og var á Vestari Hnapp... bongóblíða en ískuldi um leið og golan kom og sólin hvarf...
Saxi hér á vinstri hönd og Búraskarð... þetta gekk mjög vel og við vorum á góðu róli...
Haki hér ofan okkar... þarna uppi þveruðum við brekkuna á leið til baka...
Hornklofi og Gráfell í baksýn hér...
Á leið upp Búraskarð... þetta er magnaður staður... og mjög merkilegur að hausti þar sem allt er grátt hér og rautt bergið svo yfir sem kemur úr Búra (rauður gígur)... snjórinn enn undir berginu og lækir rennandi um allt... við þurfum að endurtaka göngu hér að hausti... þá er hægt að leggja bílunum við Efsta skála og ganga á Haka, Saxa, Búra, Hornklofa, Gráfell og Bláfell magnaðan fjallahring... eins og við gerðum árið x ... ath tengil !
Búri hér með Búraskarði.
Litið til baka úr Búraskarði... Bláfell vinstra megin og Haki fyrir miðju...
Búraskarð og Búri... svo fallegt...
Skyndilega sást til Ýmis... hæsta tindsins í Tindfjallajökli... þann sem við ætluðum að ganga á þennan dag... smá skýjaslæða í kringum hann sem jók bara á fegurðina...
Við fengum aukaorku við að sjá markmið dagsins og héldum vel áfram hér...
Ýmir í öllu sínu veldi ! Magnaður tindur... sjá Ýmu kíkja aðeins á bak við...
Tindur... að kíkja líka upp af snjóbreiðunni... með Búra hægra megin...
Litið til baka... Búri, Haki og Saxi...
Tindfjallajökulsfarar með Ými í baksýn... það var ekki annað hægt en mynda þennan stað !
Efri: Rakel, Marta Rut, Elísa, Ragnheiður, Halldór gestur, Haukur, Linda, Jaana, Bjarni, Gylfi, Styrmir, Arna Hrund.
Neðri: Fanney, Silla, Kolbeinn, Gréta, Örn og Batman, Jóhanna D., Vilhjálmur, Helga Rún, Inga Guðrún, Neval og Bára tók mynd. Batman var eini hundur ferðarinnar.
Með Mýrdalsjökul, Fimmvörðuháls og Eyjafjallajökul í baksýn... og sjálfan Tind... sem Tindfjallajökulssvæðið er kennt við á hægri hönd...
Ýmir... hér komum við... þú fallegi fjallstindur...
Skýjafarið var með okkur þennan dag... voru þau nokkuð að taka tindinn af okkur... neibb... sólin var með okkur líka... allan daginn... nema þegar við hættum við að fara á Ýmu... þá kólnaði skyndilega og allt varð dimmt í sólarleysinu... en svo lagaðist það um leið...
Gleðin var við völd og við vorum í sólskinsskapi... Gylfi, Silla og Fanney með Tind, Hornklofa og Búra í baksýn...
Saxi í baksýn hér...
Silla á son sem heitir Ýmir... þegar við gengum á Grænufjöll í ágúst í fyrra þá gnæfðu Ýmir og Ýma yfir okkur í fallegu veðri og voru svo freistandi... Silla hafði á orði að hún þyrfti að ganga á Ými þar sem hún ætti son með því nafni... þjálfarar tóku hana á orðinu og settu systkinin Ými og Ýmu á dagskrá árið 2021... og það tókst... við gengum á Ými rúmu hálfu ári síðar...
Nú tók brekkan við neðan við tindinn... hér var varasöm snjóhengja síðast... en þetta var saklaust færi núna...
Smám saman birtist kyngimagnað útsýnið upp á Fjallabak ofan af hryggnum að Ými... Neval hér með Rauðufossafjöll , Laufafell, Hrafntinnusker og Háskerðing fjær og Ásgrindur nær vinstra megin...
Örn fór á undan til að kanna með færið... reynslan búin að kenna þjálfurum að það er ekki sjálfgefið að komast auðveldlega hér upp... og til vara var að sneiða undir tindinn norðan megin og fara upp mun léttari leið austan megin (þar sem við fórum svo niður)... en við nenntum ekki að bíða eftir því að Örn kannaði þetta og ákváðum að fara bara á eftir honum til að nýta tímann...
Og auðvitað gekk þetta vel hjá honum... hann var fljótur upp og við héldum ótrauð á eftir honum...
Litið til baka... útsýnið niður á Suðurlandið að birtast...
Jú, þetta gekk mjög vel upp...
Nógu mikið hald til þess að fara í spori undanfaranna... og ekki þörf á að fara í broddana...
Við vorum fegin... það tekur talsverðan tíma að fara í jöklabroddana og það er alltaf aukin slysahætta við það eins og Botna-skyrtunna var gott dæmi um... ökklabrot nánast alltaf afleiðingin af því að renna af stað í jöklabroddunum... þessi nýi snjór var alveg að bjarga okkur...
Brúnin við ísaða klettinn á Ými er áhrifamikill staður að koma upp á...
Brattinn á leið upp... Hekla þarna í fjarska... kyngimagnað !
Menn tóku myndir af sér á klettinum góða... einstakur staður að koma á og minnti óneitanlega á blómkálshausinn á Snæfellsjökli... en Tindfjallajökull er þeirra fegurstur af litlu jöklunum þremur sem menn fara árlega á til æfinga fyrir Öræfajökul.... Snæfellsjökull í öðru sæti og Eyjafjallajökull í því þriðja... Tindfjallajökull af því landslagið og fjallasalurinn í kringum hann er svo flottur... Snæfellsjökull af því útsýnið er svo mikið niður að sjó á þrjá vegu og svo til austurs eftir öllu nesinu... Eyjafjallajökull þeirra sístur af því hann er svo aflíðandi og hvorki mikið landslag í kringum hann né útsýnið eins magnað þó það sé auðvitað mikið því það er svo langt í burtu... af Tindfjallajökli er Fjallabakið allt í áþreifanlegri fjarlægð en af Eyjafjallajökli er það svo langt í burtu... en misjafn er smekkurinn og eflaust ekki nærri allir sammála okkur...
Af brúninni mátti sjá glitta í Ýmu... sem er ennþá formfegurri en Ýmir... og gefur einar fegurstu myndirnar í sögu klúbbsins...
Strákarnir í ferðinni... Gylfi, Styrmir, Haukur, Bjarni, Halldór, Vilhjálmur, Kolbeinn og Örn með Batman fremstan :-)
Afstaðan utan í fjallinu... Arna Hrund og Neval...
Stelpurnar í ferðinni... Bára, Rakel, Neval, Fanney, Elísa, Jóhanna D., Marta, Jaana, Helga Rún, Gréta, Inga Guðrún, Ragnheiður, Linda, Arna Hrund og Silla.
Síðasti spölurinn upp á hæsta tindinn... Ými í Tindfjallajökli... brekkan og snjóhengjan þarna var í fínu lagi sem var langt í frá sjálfgefið... þessi tindur verður snjólaus þegar líður á sumarið og opinberar ljóst líparít eins og á Móskarðahnúkum... mjög fallegt...
Magnaður tindur í 1.482 m hæð mældri þennan dag... hér til Mýrdalsjökuls (Kötlu), Fimmvöruhálss og Eyjafjallajökuls...
Tindur og Hornklofi... leiðin upp ef við hefðum komið hér frá Emstruleið...