Smáfjöll og Smáfjallarani við Laugaveginn #Laugavegsfjöllin
- Bára Agnes Ketilsdóttir
- Sep 19
- 8 min read
Tindferð nr. 341 laugardaginn 6. september 2025

Það voru töfrar þennan laugardag... við skynjuðum þá strax á Suðurlandsundirlendi... á leið á fjall... Þríhyrningur hér í morgunsólinni...

Fé að koma af fjalli á Emstruleið...

Hattfellið hér... sjá hvítnunina í fjöllunum... ótrúlegt...

Komin nær Hattfelli...

Stórkonufell... við keyrðum inn í rigningu og þoku á Emstrukaflanum á Laugavegsgönguleiðinni... og okkur leist ekkert á blikuna...

Menn komu út úr bílunum maldandi í móinn og vildu breyta um fjall... ætluðu sko ekki að ganga í þessari þoku og rigningu... en þjálfari fullvissaði hópinn um að þetta væri að ganga yfir... og það yrði geggjað veður þennan dag... og það rættist sem betur fer... en þessi þoka skildi eftir sig hvít fjöll eftir úrkomu næturinnar... meðal annars Smáfjöllin sjálf... sem sjást hér frá bílunum við brúnna yfir Emstruá...

...og veðrið snarbreyttist þessar mínútur sem við vorum við bílana og var orðið með ágætum þegar við lögðum af stað kl. 10:22...

Brúin yfir Innri Emstruá... ána sem við áttum eftir að vaða á þremur kvíslum..

Fjöll dagsins… Smáfjallarani vinstra megin… og Smáfjöll hægra megin… og Innri Emstruá á milli…



Hattfellið hér í fjarska… ásamt Útigönguhöfðum…

Við stóðumst ekki mátið að taka mynd af okkur við Stórkonufell… sem er líklega fegursta fjallið á þessu svæði… að Hattfelli og Stórusúlu, Illusúlu og Stóra Grænafjalli ólöstuðum…



Hattfellið... gengið tvisvar í sögu okkar...
Fyrri ferðin árið 2022: Stórasúla og Hattfell í miklum bratta og stórfenglegu útsýni #Laugavegsfjöllin
Seinni ferðin árið 2023: Hattfell í annað sinn

Stóra súla... svo ótrúlega fögur...

Fjöllin okkar þennan dag... í stíl við hin þessi fallegu allt í kring... Smáfjöll...


Fyrsta kvíslin af þremur vaðin… léttasta vaðið…



Örn fór á undan til að kanna hvort það væri annað vað innar… sem var ekki… og þegar hann kallaði til okkar að það væri ekki annað vað… þá misskildum við hann og héldum að það væri annað vað… og örkuðum á vaðskónum á milli… en þetta var allt sem var í boði 😊



Þegar komið var bak við Stórkonufell… beið okkar þessi fegurð… hvílíkur staður ! ... um tveimur kílómetrum frá Emstruábrúnni…


Smáfjallarani í baksýn…


Bakhlið Stórkonufells… hér hafa líklega mjög fáir komið… smalar án efa… en fáir aðrir… af fenginni reynslu myndum við frekar giska á að útlendingar hefðu gengið hér en Íslendingar… þeir sem á annað borð koma til Íslands til að ganga í óbyggðunum eru yfirleitt útpæld og metnaðarfull… og þau sjást meira á göngu en heimamenn… eins ótrúlegt og það er…

Baltasar með Litla Mófell í baksýn… við eigum það ennþá eftir… það bíður ársins 2027… ásamt Útigönguhöfðum og hinum Mógilshöfðunum sem við náðum ekki árið 2022… þá verða fimm ár liðin frá stórkostlegu göngunni á Stóra Mófell, Stórkonufell, Tudda, Tvíböku og Mógilshnausa… það er líka ótrúlegt…

Um leið og brekkurnar byrja… hefst útsýnið… hér til Stóra Grænafjalls, Súluhryggja, Laugavegarins og Stóru súlu… ofl...



Mýrdalsjökull…



Snjórinn frá því um nóttina og morguninn nánast farinn úr fjöllunum…




Fyrsta nesti af þremur... alls kyns tilraunir með nesti eftir öll þessi ár… ostar, ostasallat og kex…

Fanney var með pítsusneið… alger snilld !

Við tókum alla hæstu hnúkana á Smáfjöllum… og slepptum þessum hér á vinstri hönd þar sem við töldum svo mikið framundan upp og niður… en sáum svo eftir því… af því hann er svipmestur af þessum lægri og setur heilmikinn svip á fjallgarðinn í heild… en þegar fjær var komið á Smáfjallarana… þá sáum við samt að þessi tindur var dropi í hafið hvort eð er á þessu marghnúka fjalli og að við hefðum þá alveg eins getað elst við alla lægri tindana líka… við náðum allavega rjómanum af þessum fallegu hnúkum…



Stóra súla og Smáfjallarani…


Mynstrin í fjöllunum… ótrúleg fegurð…

Rjúpnafell í Þórsmörk... magnað !



Upp á alla efstu hnúkana á Smáfjöllum… við röktum okkur skásta hringinn sem við sáum út frá landslagi…






Allir litlu lægri hnúkarnir í Smáfjöllum sem við slepptum… nema þessum svipmesta fyrsta…

Riddarapeysumynd dagsins… Batman, Örn, Linda, Aníta, Sjöfn Kr., Baltasar, Fanney, Guðný Ester, Jaana, Friðrik gestur og Örn…

Tökum okkur ekki alvarlega… þá verður allt svo erfitt… 😊



Mættir voru alls 13 manns... hér á hæsta tindi Smáfjalla... í 807 m hæð...
Sighvatur, Silla, fanney, Siggi, Aníta, Baltasar, Maggi, Batman, Örn, Guðný Ester, Linda, Sjöfn kr., Jaana, Friðrik gestur og Bára tók mynd...

Fíflumst sem oftast… verum jákvæð… hugsum í ævintýrum… verum þakklát… stöndum saman…



Skytturnar þrjár… magnaðar allar þrjár !


Við erum komin með fleiri fjöll á framtíðarlistann… gefumst ekki upp… höldum áfram… og látum ekkert slá okkur út af laginu…





Fagur klettur á leið okkar til austurs…





Hjörtun í náttúrunni… minntu okkur á það sem skiptir mestu máli… trú, von og kærleikur… tryggð, samstaða og stuðningur… einurð, staðfesta, einbeitni… jákvæðni, bjartsýni, framsækni… þakklæti, auðmýkt, virðing…

Síðustu tindarnir í Smáfjöllum græn framundan… og Smáfjallarrani svo vintra megin svartur að bíða eftir okkur…



Stórasúla og Smáfjallarrani…



Náttúran var stöðugt að hvísla að okkur fróðleik og hugvekjandi áminningum... verum þakklát… númer eitt…



Upptök Innri Emstruár að koma í ljós…



Nestistími tvö af þrjú í austurenda Smáfjalla… í sól og blíðu… það sem við máttum vera þakklát með þennan dag, þetta landslag, þetta skyggni, þetta veður og þetta útsýni…


Baltasar er stilltastur allra í nestistímum… sníkir ekkert... hrifsar ekkert úr höndum né nestisboxum... og er ennþá hissa ef að honum er rétt góðgæti…

Já… við vorum sannarlega að njóta…

Við kláruðum út fjallið til austurs… og tókum stefnuna á vöðun yfir Innri Emstruá… sem við vorum búin undir að yrði farartálmi… og við myndum þá sleppa Smáfjallarana…





Bratt en greiðfært hér niður af Smáfjöllum… gegnt Mýrdalsjökli… hingað hafa afar fáir komið…

Vaðið leit ágætlega út… kvenþjálfarinn benti Erni á að stefna á þrenginguna á fyrri kvíslinni ef við skyldum geta stiklað yfir hana… og það reyndist rétt…


Smá krefjandi… en allir fóru yfir nema þrjár… Fanney óð á vaðskónum ofar… og Bára og Jaana stikluðu yfir neðar með því að stinga skónum 2svar í lækinn… en góðir gönguskór þola slíkt…


En þetta var ekki búið… aðalkvíslin í Innri Emstruár beið okkar ennþá…



Áin var breið og lygn hér og þetta leit mjög vel út... við skelltum okkur út í og allt gekk vel... en það var betra að hafa farið úr buxunum því áin náði upp á læri og jafnvel upp í klof… reglan um að vera alltaf með einar nærbuxur í bakpokanum kom upp í hugann… en þessi vöðun var léttari en Þröngá á Laugaveginum svo við vorum í góðum málum… kuldinn nóttina á undan var með okkur í liði því hér er eflaust ekki alltaf fært vaðandi með góðu móti eins og þennan dag…
Svo skal á það minnt að best er að þyngsti göngumaðurinn sé efstur gegn rennsli árinnar, gott að ganga lítið eitt með rennslinu áleiðis yfir til að eyða ekki óþarfa orku í að vinna gegn rennsli árinnar, menn festi ekki bakpokann á sig, næli sig tveir eða fleiri saman, hengi stafina á bakpokann, taki stutt og lág skref og þreifi sig með botninum… en fyrst og fremst haldi yfirvegun og séu einbeittir og ákveðnir í að komast yfir… fjöldi manns veður Þröngá á hverjum degi á Laugaveginum í straumharðari og stundum vatnsmeiri á en þessari… en líka í vatnsminni og saklausari… þetta hefst allt saman með yfirvegun og skynsemi númer eitt…



Eftir skemmtilegheit og adrenalínkast eftir vöðunina þar sem við skemmtum okkur konunglega við að kljást við ána… héldum við leið okkar áfram á Smáfjallarana…

Það var ennþá hvítt í efstu tindum Torfajökuls… minnug stórkostlegrar ferðar á þessa tinda þarna að ógleymdum íshellinum sem við fundum fyrir algera tilviljun þar sem við héldum að hann væri allt annars staðar… alveg lygileg ferð í alla staði… árið 2021:

Bláfjöll… þau bíða eftir okkur til september 2026…



Baltasar og Batman voru góðir saman þennan dag svona fyrir utan smá núning fyrri hluta dags… þetta er allt að koma hjá þeim… dásamlegt…

Smáfjöllin að baki okkur…






Röktum okkur upp ranann…

Mælifellið farið að kíkja bak við Bláfjöllin…


Stórkonufell og Hattfell…


Gangan okkar á næsta ári… að lónum sem liggja við jökulinn… frá Bláfjallakvísl… það verður magnaður könnunarleiðangur… um enn ein græn fjöllin… á svörtu söndunum… á þessu svæði…


Hvanngil þarna í dalslautinni… ótrúlegt að sjá þann stað ofan af Smáfjallarana…




Mælifellið svo fagurt… á Mælifellssandi… með Bláfjöllum nær…


Torfajökull… þarna hefðum við gengið… ef við hefðum náð Strútsstíg í sumar… þessa leið þarna undir Svartahnúksfjöllunum… o.m.fl... og endað í Hvanngili… grátlegt að ná því ekki…


Tvíhnúka Hattfellið kallaðist vel á við tvíhnúka Tindfjallajökul í þessari sjónlínu ofan af tindi Smáfjallarana… magnað !

Smáfjallarani var hærri en Smáfjöll… mældist 823 m hár…

Jökultungurnar… Laugavegurinn… Hvanngil… magnað að vera hérna megin og horfa upp eftir… úr þessum hlíðum eru teknar ótal myndir niður á þessa svörtu sanda á þessu grænu fjöll… þar sem við vorum stödd…

Sjónarhornið frá Laugaveginum í fyrra… í magnaðri ferð…

Sjá skuggamyndirnar okkar…


Hér í hlíðunum borðuðum við nesti í þriðja sinn í göngunni og nutum þess mjög að hafa þetta stórkostlega útsýni í fanginu… enn einn lygilegur nestisstaðurinn sem engin orð né ljósmyndir fá lýst…

Hekla…

Jæja… niður aftur… og um sandana í bílana… þessi leið var lygilega falleg og gekk alveg upp… en óvissuþættirnir voru nokkrir þar sem þetta var jú könnunarleiðangur… en hvorki landslag né ár voru farartálmar og við glöddumst í hjartanu yfir því að hafa tekist þetta… og það svona vel og í svona fallegu veðri, skyggni, landslagi og útsýni… hvílíkt lán…






Áfram héldu töfrarnir… sól tekið að halla að hausti… og litirnir á himinum léku með í synfóníunni sem leikið hafi allan daginn…












Þrenna dagsins… Smáfjallarani… Innri Emstruá… Smáfjöll… hvert og eitt gaf okkur magnað ævintýri og upplifun sem hvergi fæst… nema í augnablikinu á stað og stund…


Þakklæti… er orkugjafi eins og enginn annar… slík tilfinning stóð upp úr í hjarta þjálfara eftir þennan dag… #TakkÍsland og takk elsku göngufélagar fyrir að mæta… því annars verða svona ævintýri ekki að veruleika…

Alls 15,1 km á 6:34 klst. upp í 807 m og 823 m hæð með alls 810 m hækkun úr 538 m upphafshæð…


Laufafellið vinkaði okkur þegar við keyrðum til baka í kvöldsólinni í algerri sæluvímu… það var á dagskrá tveimur vikum síðar… og þegar þetta er skrifað þá er sólarhringur í brottför… vonandi gengur sú ferð jafnvel og þessi… ævintýralegur akstur bíður okkar upp með Keldum… og útsýnið er ekki síðra en þennan dag… hvílík forréttindi… að geta yfirleitt gengið á fjöll, keyrt upp á hálendi og upplifað með besta fólki í heimi…


Það reyndi alveg á jepplingana að keyra þetta… Bára þjálfari fór ótal sinnum út og fjarlægði grjót af veginum… og það skutust grjót undir bílana á sumum köflum… en annars var þetta greiðfært að mestu… en þetta tók á… þjálfarar ætla helst að vera komin með jeppa næsta sumar…

Mófell og Rjúpnafell… þetta vinstra megin er á vinnulistanum… um leið og við eignumst aftur jeppa !



Ýma í Tindfjallajökli alveg snjólaus… ótrúlegt sjónarhorn !

Ár flæddu yfir bakka sína á þessu svæði og á hálendinu öllu fyrir þremur vikum síðan… við höfum samt náð þremur kyngimögnuðum göngum á hálendinu þetta síðsumarið… og eigum tvær eftir… vonandi er gæfan áfram með okkur í liði…

Ótrúlegt að hafa gengið á alla þessa sex tinda í Tindfjallajökli septemberdag nokkurn árið 2010… Toppfarar.is - Tindferð 44 - Tindfjallajökull 6 tindar

Stórkostleg ganga að baki… enn eitt lygilegt listaverkið á þessum slóðum Laugavegsgönguleiðarinnar… takk innilega elsku félagar fyrir daginn… höldum áfram… svona ævintýrum… sem engin orð fá lýst…
Myndbandið af ferðinni hér: https://www.youtube.com/watch?v=aP6o87iku-M&feature=youtu.be
Öll fjöllin sem komin eru í safnið um Laugavegsgönguleiðina: Laugavegsfjöllin | Toppfarar
Comments