Vestari Hnappur Öræfajökli í rjómablíðu og dísætum sigri

Sjöundi tindurinn í öskjubarmi Öræfajökuls... undir faglegri leiðsögn Jóns Heiðars og félaga hjá Asgard Beyond... sunnudaginn 2. maí 2021.

Vestari Hnappur í Öræfajökli sigraður í sól og blíðu.... blankalogn á tindinum í 1.866 m hæð og kyngimagnað útsýni yfir alla öskju Öræfajökuls á hæstu tinda landsins sem komu og hurfu í skýin en alltaf vorum við í sólinni uppi...

... stigið yfir nokkar saklausar sprungur og þær stærri sniðgengnar í góðu færi á löngum köflum en þyngri snjó þess á milli... og löngrast í tryggingum upp á sjálfan tindinn í miklum, ísuðum bratta þar sem vel fór um flesta...

... í öruggum höndum einstakra, yfirvegaðra og framúrskarandi leiðsögumanna #AsgardBeyond með Jón Heiðar Andrésson (IFMGA/UIAGM) í fararbroddi ásamt Mike sem gekk með okkur upp Kotárjökulinn á Rótarfjallshnúk 2019 og loks Bjarti sem við vonum að komi einnig með okkur í fleiri ferðir... hvílíkir fagmenn þessir menn allir sem einn takk fyrir !

... enn ein jöklaferðin á sjaldfarinn og krefjandi tind úr smiðju Jóns Heiðars sem við erum svo lánsöm og þakklát fyrir að fá að upplifa... Stórt TAKK allir fyrir fullkominn dag þar sem allt gekk upp... og ekki síst fyrir að mæta og leggja í þetta því annars hefði þessi ganga aldrei orðið að veruleika...

Alls 17,8 km á 9:17 klst. upp í 1.866 m hæð með alls (1.451) m hækkun úr ca 550 m hæð. Hví... líkur... dagur !

Árlega jöklaferðin okkar í maí í Skaftafell hefur yfirleitt verið í góðu veðri en þó hefur ýmislegt gengið á í gegnum árin... en þetta var í fyrsta sinn sem við keyrðum inn í hvíta jörð á Suðurlandi... Vík í Mýrdal hér... Beta og Silla voru á leið á Sveinstind með V&V og höfðu varað okkur við... slydda og hálka... reyndar skárra þegar við komum en ansi vetrarlegt að sjá...

Fyrr á leiðinni höfðum við mænt á Eyjafjallajökul og hugsað til Davíðs og Helgu Rúnar sem gengu á hann á laugardeginum með vinnufélögum sínum og fengu öll veður reyndar en mergjaðan dag...

Hefðbundin snið var á okkar jöklaferð að þessu sinni þrátt fyrir C19... lagt var af stað kl. 14:00 úr bænum... og borðað á Systrakaffi sem nú var með opið á laugardegi... en annars hefur eingöngu verið opið hér einu sinni í viku í langan tíma vegna kórónuveirufaraldursins... og ekki allir réttir í boði... en það kom ekki að sök enda ekki hægt að biðja um meira á veitingastað við þjóðveginn sem alla jafna er fullur af fólki en þarna vorum við nánast ein í heiminum...

Lómagnúpur... og Öræfajökull... þessi fjallasýn er alltaf jafn áhrifamikil... maður fyllist alltaf lotningu þegar maður sér jökulinn í fyrsta sinn á hverju ári...

Eins og alltaf rifjuðust upp ferðir á þá tinda sem maður keyrir framhjá á landinu... Lómagnúpur sællar minningar... mergjuð leið en þoka á tindinum...

Tindferð 158 Lómagnúpur laugarda (toppfarar.is)

... Kristínartindar svo sigraðir degi síðar í sömu ferð í sól og óborganlegu útsýni...

Og ekki voru síðri fjallatindarnir í kringum jökulinn... tindarnir í Kjósinni... Kristínartindar og Skarðatindar... og Blátindur sem við eigum alltaf eftir... og Ragnarstindur og...

En Kristínartindar eiga metið hvað okkar smekk varðar með fegursta útsýnisstað á landinu hreinlega... á eftir Háskerðingi að Fjallabaki... og hver var aftur í þriðja sæti ? Tindferð 159 Kristínartindar 22 (toppfarar.is)

Hrútsfjallstindar... og Hvannadalshnúkur og Dyrhamar í skýjunum efst...

Dyrhamarinn trónir efst á lista yfir allar okkar jöklaferðir sem sú allra magnaðasta nokkurn tíma... Tindferð 141 Hvannadalshryggur D (toppfarar.is)

Blátindur... Þumall... Miðfellstindur... Ragnarstindur... Morsárjökull... Vatnajökull... Skarðatindar... Kristínartindar... magnað !

Miðfellstindurinn var söguleg ferð... með allt á bakinu inn Kjósina... og einstaka kynningu á Morsárjökli og fossi hans... Tindferð 93 helgina 17 (toppfarar.is)

Hrútsfjallstindarnir... við eigum ennþá eftir að fara á hina þrjá... en sú sem var farin á efsta tind, Hátind... var fullkomin í alla staði... og í fjórða eða fimmta sæti yfir allra bestu jöklaferðirnar... Stórkostlegir Hrútsfjallstindar (toppfarar.is)

Pálína í Svínafelli alltaf jafn liðleg... sem fyrr fáum við að panta gistingu með fyrirvara um nákvæmlegan göngudag og pantanir sveiflast alltaf til... í þessu tilfelli hættu mjög margir við þessa göngu og því voru mikil afföll í göngu og gistingu...

Um áttaleytið komu Jóni Heiðar, Ásdís og Bjartur og fóru yfir daginn með hópnum... mjög gott yfirlit yfir daginn, tímaáætlun og búnað... allir fengu hjálma sem ekki áttu og þann jöklabúnað sem þeir þurftu en nánast allir voru með sinn eigin búnað...

Í rúmið kl. 21... og strax komin ró á svæðið...vaknað kl. 5:00... lagt af stað kl. 5:53... átti að vera 5:45... og ca 10 mín akstur að afleggjaranum upp Hnappavallaleið...

Keyrandi á leiðinni austur... birtist tindur dagsins... Vestari Hnappur í Öræfajökli... og sá Eystri fjær hægra megin... en vinstra megin er hryggurinn á Rótarfjallshnúk... sem við gengum á upp kolsprunginn Kotárjökulinn... leið sem mjög fáir hafa farið... enda víðsjárverð ekki síst fyrir gljúfrið í upphafi þar sem farið er mikinn hliðarhalla í bratta með gapandi gljúfrið fyrir neðan og hrynjandi grjótið ofan okkar úr berginu... sú ferð er nr. 2 af allra flottustu jöklaferðunum frá upphafi vega... á eftir Dyrhamri sem er í fyrsta sæti...

Tindferð 170 Kotárjökull upp á R (toppfarar.is)

Beygt upp Hnappavallaleið við nýja glæsilega hótelið að Hnappavöllum... þar sem yfir 100 konur gistu þessa sömu helgi og gengu á Hvannadalshnúk og gekk mjög vel... frábært hjá þeim... því engin helgi í maí gaf viðlíka veður eða færi til þess arna...

130 konur ganga saman á Hvannadalshnjúk um helgina - Vísir (visir.is)

Hundrað konur á „Kvennadalshnjúk“ (mbl.is)

Aksturinn upp Hnappavallaleið gekk mjög vel... hart færi... snjóföl... allir á góðum jeppum en samt bara venjulegum... ekki upphækkuðum að ráði né á mikið stærri dekkjum...

Snjóskaflar flæktu aðeins för... það er verst þegar þeir skaflast upp í lægðir eins og á þessum vegi... en við komumst yfir eina hindrun og héldum áfram... en komumst ekki lengra hér... nema vera á stærri bílum sem við vorum ekki á... tindur dagsins hér trónandi yfir okkur... Vestari Hnappur og sá Eystri hægra megin meira í hvarfi... það var auðveld ákvörðun að stoppa bara bílinn og leggja af stað gangandi...

Flottur... einbeittur hópur... flestir skráðir mánuðum á undan... og hættu ekki við né gáfu eftir... og áttu ekki eftir að sjá eftir því... því þó nokkrir voru skráðir í aðra ferð á Öræfajökli síðar í maí... en þá gafst ekki veður... eða menn sneru við á miðri leið vegna veðurs eða sprungna... eins og varð raunin með þau sem gengu á Sveinstind þennan sama dag... þau fengu erfitt veður og stór sprunga hindraði þeirra för í rúmlega 1700 m hæð svo þau þurftu frá að hverfa meðan við vorum í sól og blíðu á tindinum og horfðum á hina tinda Öræfajökuls berjast við veðrið... nema Rótarfjallshnúk sem slapp eins og Hnapparnir við allt saman...

Tinna, Gunnar, Haukur, Ólafur vignir, Bjarni, Þorleifur, Sigrún Eðvalds., Gulla, Marta, Sigrún Bjarna, Siggi og Örn og Bára tók mynd... alls 13 manns... grátlegt að það skyldu ekki fleiri vera með... og leiðsögumennirnir aftar... Jón Heiðar, Bjartur og Mike og svo leiðsögumannanemarnir Karel og Dan sem við áttum eftir að kynnast vel í ferðinni...

Við lögðum af stað í 555 m hæð klukkan 5:53 á sunnudagsmorgninum 2. maí... degi síðar en áætlunin var en þar sem sunnudagurinn var til vara þá vorum við í góðum málum...

Við gengum fljótlega fram á jeppann hans Einars í Hofsnesi sem var með Gunnari lungnalækni á fjallaskíðum á Vestari Hnapp og Sveinstindi en þeir náðu ekki fleiri tindum í sinni ferð vegna veðurs... og við áttum eftir að hitta þá á niðurleið síðar um daginn...

Karel... Dan... Bjartur... og Siggi aftar... við gengum rösklega upp eftir fyrsta kaflann og flestir í góðu formi og nutu þess að arka loksins á þennan tind... en þessi gönguhraði hentaði ekki öllum í byrjun dags og þegar farið var í línurnar hægðist á þessum hraða og allir voru í góðum málum eftir það...

Frábært veður... langt í frá sjálfgefið... við höfðum mænt á veðurspána og vissum að við vorum við veðurskilin þar sem meiri vindur var lítið eitt norðar... og hefðum vel getað fengin vind og snjókomu á okkur... en vorum svo heppin að ná sólinni rétt svo...

Hryggurinn að jökulröndinni... gaman að klöngrast smá þar sem jöklagöngurnar eru frekar einhæfar að eðlisfari...

Litið til baka... suðurströnd landsins blasti við og skýjafarið var tvísýnt... en við vorum í sólinni nánast allan daginn...

Frábær hópur á ferð... þaulæfður og vel stemmdur... loksins vorum við mætt í þessa jöklaferð sem við vissum að yrði söguleg... og langt í frá sjálfgefin...

Nesti... hvíld... línur... hér með breytist lífið í göngunni og hver lína verður sérheimur þar sem allt getur gerst... hver lína upplifir gönguna og verkefni hennar eftir því hvað gengur á í þeirri línu... og svo hafa menn alls kyns sögur að segja þegar niður er komið... góð sárabót fyrir annars svolítið erfitt línulífið á jökli...

Sjá færið... gat ekki verið betra... ekki of hart og ekki of mjúkt... en það var samt breytilegt og stundum of mjúkt...

Lína Mikes... Gunnar, Ólafur Vignir, Gulla, Siggi og Sigrún Eðvalds...

Lína Jóns Heiðars... Örn, Tinna, Sigrún Bjarna og Þorleifur...

Nemalínan fjær... Karel, Dan og Ásdís...

Lína Bjarts... Bára sem tók myndina, Haukur, Marta og svo Bjarni sem er bak við ljósmyndarann...

Lögð af stað á jökulinn... í línum... ekki á broddum þar sem færið var gott...

Tindurinn framundan okkur allan tímann... það var magnað...

Öruggt svæði til að byrja með og línurnar samsíða...

Vestari Hnappur nálgaðist óðfluga... þetta gekk mjög vel...

Gleðin í algleymingi... Ólafur Vignir, Gulla, Siggi, Sigrún E. með Mike í línu...

... og Þorleifur, Sigrún Bjarna, Tinna og Örn í línu Jóns Heiðars...

Við vorum fljót að hækka okkur upp fyrir 1000 metrana... og svo áfram upp í 1500 metrana... og áfram... með því að halda stöðugt áfram, halda hraðanum og vera ekki sífellt að stoppa þá safnar maður fljótt upp hæðarmetrunum... á svona göngu reynir á að vera sparsamur með orkuna... ganga orkusparandi, afslappað og bara njóta kyrrðarinnar og þeirra hugsana sem koma þar sem maður gengur svo smár og lítils megnugur í stórfenglegum heimi jökulsins sem gæti gleypt okkur öll á einni sekúndu án þess að tangur né tetur fyndist af okkur ef því væri að skipta...

Vestari Hnappur vinstra megin... og Eystri Hnappur hægra megin...

Karel leiðsögumannanemi með suðurströnd landsins að Jökulsárlóni og uppgönguleiðina á Sveinstind frá Kvískerjum (Kvískerjaleið, ekki læknaleið... með virðingu fyrir ábúendum og sögu Kvískerja) í fjarska... frábbær drengur á ferð... eins og Dan !

Pása... það var steikjandi hiti í sólinni og maður fækkaði fötum ólmur... svo kom skyndilega gola og hún var svo ísköld að maður fraus nánast strax... miklar öfgar í veðrinu... og Sveinstindsfarar fengu kuldann og vindinn beint til sín því miður... sömu öfgar og voru á Tindfjallajökli viku síðar... eftir allar okkar ferðir á jökli í gegnum tíðina þá var þetta ný upplifun... þessi óskaplega andstæða á lofthita með sekúndna millibili aftur og aftur í sömu ferð...

Karel, Ásdís og Dan... nemalínan sem lærði margt og útfærði alls kyns hluti á tindinum...

Þorleifur, Sigga Bjarna., Tinna, Örn og Jón Heiðar...

Eru ekki allir í stuði ? Ólafur Vignir, Siggi, Gulla, Sigrún E., Gunnar og Mike... gleðin var ríkjandi í sólinni og blíðunni...

Nú nálguðust Hnapparnir hratt... sá Vestari nær vinstra megin...

Nú sást hann vel... frosinn klettur upp úr öskjubrún jökulsins...

Stórfenglegt að komast svona undir hann...

Sprungurnar neðar... stórar og langar... en alltaf hægt að fara framhjá með sneiðingum... eins og við gerðum ítrekað á uppleið og niðurleið...

Litið til baka... við vorum spennt og um leið hikandi... vorum við að þora að fara þarna upp í línum... ? ... efinn... kvíðinn sótti aðeins á...

Komin upp á öskjubrúnina vestan við Hnappinn... þetta var mögnuð sýn...

Þetta leit vel út... en var samt nokkuð bratt að sjá... og frosið en samt með mjúkum snjó yfir... þetta virtust fínar aðstæður...

Spor eftir Einar í Hofsnesi og Gunnar fyrr um morguninn... þeir fóru fljótt yfir tveir saman...

Við vorum þakklát... fyrir að vera nákvæmlega þarna... á þessari stundu... það var ekki hægt annað... með skyggni... gott veður... og frábært færi... og það sem mikilvægast var... örugga og faglega leiðsögumenn sem vissu nákvæmlega hvað þeir voru að gera...

Ekkert sást til Sveinstinds né Sveinsgnípu sem voru hulin ófriðarskýjum... en við sáum Snæbreið, Hvannadalshnúk og Rótarfjallshnúk böðuð í sólinni til að byrja með... en skýin hrönnuðust fljótt yfir þá... nema Rótarfjallshnúkinn sem hélst í sólinni eins og Hnappurinn allan daginn...

Sjá hér Eystri Hnapp sem jú líka náði sólinni... borða skyldum við hér og hvílast meðan leiðsögumennirnir undirbjuggu bröltið upp á sjálfan tindinn...

Tindur dagsins... þetta gat ekki verið flottara né betra... einhverjum datt í hug að sleppa þessum tindi... en þjálfari talaði þá aðeins til... þeir myndu alltaf sjá eftir því... og það þurfti ekki meira til... þetta yrði ekkert mál... leiðsögumennirnir væru pottþéttir og við værum í öruggum höndum... og upplifunin af þessari uppleið var mögnuð svo ekki sé meira sagt...